De eerste tomatillo’s

 Gisteren hebben we de eerste tomatillo's geplukt. Om te proberen. En best wel lekker. Wat zeggen we: eigenlijk zeer smakelijk.

De eerste tomatillo - drie op de plank.jpgTomatillo intrigeerde ons. We zijn het meer dan eens tegen gekomen en vooral in kookboeken met Mexicaanse gerechten. Vorig jaar zaad besteld bij Peter Bauwens (De Nieuwe Tuin) en dit jaar zowel in de kas als buiten uitgeplant.

De eerste tomatillo - doorgesneden.jpgPeter noemt ze 'tomatillo's in groen en paars'. Dat is geen echte rasaanduiding. Paars betekent dat het het oude ras De Milpa is. Met groen hopen we dat hij niet allerlei zaden heeft gemengd, maar dat het de vroegere oogst betreft. Voordat ze paars worden. We zullen zien. (Tomatillo's worden bij voorkeur onrijp geoogst.)

Smaakbeleving

Rauw geproefd. Fris, knisperig. Zeker niet zuur, maar ook geheel niet zo. Smaakt ietwat naar tomaat plus wat je aan ander fruit kunt bedenken: tomaat en een friszure appel.

Dit waren de eerste. De echte oogst volgt later, misschien wel vlak voor de nachtvorsten. Wat we natuurlijk willen is er salsa's of andere sauzen van maken.

In de kas

Dat zijn hele grote, breed vertakkende planten (2 meter+) geworden met slechts enkele vruchten. De oorzaak is dat ze geen zelfbestuivers zijn, dus insecten zijn nodig. Nu staan wel altijd de deuren van de kas open, maar toch…

In weer en wind

De eerste tomatillo - plant.jpgWe hebben ze geplant bij de suikermaïs en courgettes. Kleinere planten, wel zeker 1½ meter. Maar door het fragiele gestel van holle stammen, gevoelig voor wind enz. Ze vallen dus makkelijk om. (We waren laks met opbinden e.d.) Maar ze groeien in alle hoeken en standen vrolijk verder en dragen veel vruchten.

Plaats een reactie