Ribollita betekent herkookt, opnieuw gekookt. Het is een ontzettend lekkere Toscaanse maaltijdsoep met cavolo nero (palmkool). Een dag van tevoren beginnen met het weken van grote witte bonen.
Week de witte bonen de nacht ervoor en kook ze in een uur of meer gaar. Giet ze af, maar bewaar het kookvocht. (Dit kan ruim van tevoren worden gedaan.)
Trek de cavolo nero bladeren van de bladnerf. Was het blad en snij ze, niet te fijn.
Fruit de ui in een kasserol, doe even later de knoflook erbij. En weer wat later de bleekselderij en stukken wortel. Even roerbakken en dan een flinke scheut bouillon erbij.
Pureer de helft van de witte bonen in een voldoende hoeveelheid kookvocht. Doe dit bij de soep in wording. (Of eventueel een tweede, grote soeppan gebruiken.)
Voeg bouillon en/of bonenkookvocht toe. Ribollita is een stevige soep, dus niet al te veel vocht.
Doe de gehakte tomaten in de soep. En de aardappelen. Voeg er een flinke snuf gedroogde of verse tijmblaadjes aan toe.
En tenslotte de palmkoolbladeren en rest van de bonen. Laat ca. een uur koken op laag vuur. Totdat het geurig is. Op smaak brengen met peper en zout. Af laten koelen.
De volgende dag weer aan de kook brengen. In de soepborden een stuk brood leggen, de soep eroverheen schenken en wat olijfolie sprenkelen.
1) Ik maak meestal een forse hoeveelheid; voor twee keer. Of we eten daags erna nog eens ribollita (na de eerste bereiding dus een deel in een aparte pan bewaren, niet voor een derde keer aan de kook brengen)
2) Variatie: Een bos snijbiet erdoor; peterselie erover
3) Werkt ongetwijfeld ook met boerenkool, gezien de verwantschap met palmkool. Maar ja, boerenkool heeft krullen en dat wordt een heel andere mondbeleving.
Dit fijne recept komt van de website MergenMetz. Op foto's en tekst rusten auteursrechten. Vraag even toestemming als u iets wilt overnemen.