Kook de linzen vooraf apart gaar. Volgens het oorspronkelijke recept kan dat ook tezamen met de tomaten e.d. maar tomatenzuur werkt niet bevorderlijk voor de garing. (Net als bij bonen.)

Maïskorrels snijd je met een keukenmes verticaal van de kern, van de van blad en haren ontdane kolf. Op een keukenplank. En doe het met beleid, anders snijd je je. Verder wijst het zich vanzelf. En een deel van de korrels zal een andere weg door de keuken vinden dan gepland.

Neem een stevige pan, doe er een scheut olijfolie in en smoor de ui op middelhoog vuur tot ze goudbruin is.

Voeg de tomaten (door de vingers fijnknijpen) en de groentenbouillon (eerst maar eens een scheut, later kan altijd meer) toe.

Laat een minuut of twintig, met het deksel er op, sudderen op laag vuur.

Voeg dan de paprika, groene peper, maïskorrels, komijn- en korianderpoeder toe.

Breng weer aan de kook en laat het nog even zachtjes doorkoken voor je de linzen toevoegt.

Goed doorroeren en nog even door en door laten verwarmen. Eventueel, als het te dik is, gedurende de rit nog wat bouillon erbij.

Schep op en strooi er de fijngesneden verse koriander over. Serveer!