Kenmerk is dat de peul min of meer rond is. Als ze plat is, is het een snijboon of pronkboon.
Sperziebonen maken deel uit van een van de duizenden varianten of cultivars van Phaseolus vulgaris. Het is een boon uit de nieuwe wereld, dit in tegenstelling tot bijv. de tuinboon. Phaseolus vulgariskomt, om precies te zijn uit de omgeving van het hedendaagse Peru. In die zin is de sperzieboon niet anders dan de witte boon (de kleine witte boon is een volgroeide sperzieboon), bruine boon, kidney boon. De kievitsboon (fagiolo borlotto) kan jong worden geplukt en dan als ware het een sperzieboon worden verwerkt. Sommige bonen hebben echter een hardere of dunne peul en zijn niet geschikt om geheel te worden gegeten.
Zie bonen.
Culinair
Maak de sperziebonen schoon, d.w.z. het steeltje verwijderen en sommigen verwijderen ook het puntje. Grotere bonen worden een of twee keer gebroken.
[6] Zegt: "Doe ze in een grote pan, voor de helft gevuld met licht gezouten water dat borrelend kookt en kook ze kort op hoog vuur – 8 minuten – zonder deksel (zo behouden ze hun heldergroene kleur.) Oudere bonen hebben iets langer nodig, maar ze moeten nog wat van hun oorspronkelijke knapperigheid houden, wat weer niet betekent dat ze ongaar moeten zijn."
Sperziebonen moeten altijd gekookt worden, omdat ze rauw gif bevatten. Zie bonen.
Kook bonen niet in zuur, dus ook niet in tomatensaus. Dan blijven ze namelijk hard (hetzelfde effect als bijv. aardappels bij zuurkool doen – blijven hard). Dit geldt ook voor suiker en zout, aldus [7]. En dit lijkt in tegenspraak met [6], dat over koken in licht gezouten water spreekt.
Bewaren
Zie bonen.
Voedingswaarde
Zie bonen.
Bemesting
Zie bonen.
Bodem & standplaats
Zie bonen.
Rassen
Zie bonen.
Zaadteelt
Zie bonen.
Ziekten en belagers
Zie bonen.