Wolfhezerheide met Münninghoff

Xeno Münninghoff was een kunstschilder die voor de Tweede Wereldoorlog in de gemeente Renkum woonde en werkte. Hij schilderde veel landschappen, al dan niet met gebouwen. Vele van deze taferelen zijn nog steeds te herkennen in het landschap. Het erf van MergenMetz grenst aan de Wolfhezerheide en er is een wandeling van 4 kilometer uitgezet.

Klik op de schilderijen op dit routekaartje voor meer details. Wandeling op Komoot →

Wolfhezerheide met Münninghoff
1 Kabeljauw 0 MergenMetz 2 Voorde Heelsumse beek 3 Kousenhuisje 4 Wodanseiken 5 Laag Wolfheze 6 Achter Mooy-Land

4 Wodanseiken

0 – MergenMetz

We starten en eindigen de wandeling over de Wolfhezerheide bij MergenMetz. Bekijk de openingstijden in de agenda. Loop langs het pad in het verlengde van de oprijlaan door naar achteren, door de hoge houten poort. Loop langs het voormalige varkensterrein, buig rechtsaf. Ga door het poortje het erf af. En dan direct naar links, de heuvel af. Vervolgens, beneden, links het weiland in en volg dan rechts de bosrand tot de berk.

Zou het dezelfde berk zijn als op het schilderij?

De wandeling kan ook gestart worden vanaf de weg Kabeljauw. Daar zijn een paar parkeerplekken. Loop door het hek het weiland in en loop door naar de berk midden in het weiland.

1 – Kabeljauw

Kabeljauw

De heuvel is nu bijna niet meer zichtbaar door de bomen. Je ziet net niet de Heelsumse beek, die hier links door het weiland loopt. Als je richting de weg Kabeljauw kijkt, zie je een boerderij staan met de naam Kabeljauw. De naam Kabeljauw komt van een Dordrechtse voddenhandelaar, die op de plek van de huidige boerderij zijn twee watermolens had staan, de Noordelijke en de Zuidelijke Kabeljauwse molen.

2 – Voor de Heelsumse beek

Vervolg het pad door het weiland langs de bosrand, ga door het hek en duik het bos in. Ga rechtdoor, rechts langs de beek (dus de beek is links). Je komt bij een ietwat open plek, met links een brugje.

Hier zie je, rechts van je, een door Natuurmonumenten afgesloten pad. En als je goed kijkt, zie je sporen van nog een pad. Op de hoogtekaart van AHN zie je een waaier van paden/karrensporen. Op de plek van het huidige bruggetje (links) was in de Middeleeuwen een voorde (oversteekplaats door een beek of rivier). Als het modderig was zochten de Hessenwagens een beter stuk, maar bij de voorde kwamen alle sporen weer samen.

3 – Kousenhuisje

Blijf de beek volgen. Je komt langs de sprengkop van de Heelsumse beek, waarna het pad langs de praktisch droge Papiermolenbeek verder voert.

Waar nu, midden in de Wolfhezerbossen een boerderij-achtig woonhuis staat, lag tot 1988 de oude boerderij, Het Kousenhuisje genaamd. Dat brandde op 21 mei in dat jaar af. Die boerderij kreeg haar naam omdat buiten de gewassen kousen van het Psychiatrisch Ziekenhuis Wolfheze te drogen werden gehangen. Dat zie je op de ansichtkaart (rechts).

4 – Wodanseiken

Loop verder rechtdoor, waarna je links de Wodanseiken tegenkomt.

Wolfhezerheide

Deze beroemde eeuwenoude eiken hebben van de landschapschilder Bilders de naam Wodanseiken gekregen. Ze inspireerden ook Münninghoff zoals je aan de tekening ziet.

5 – Laag Wolfheze

Ga na de Wodanseiken rechtsaf, vervolgens weer rechtsaf. Volg het pad door de heide. Aan het einde links.

Wolfhezerheide

Vlak voor je linksaf gaat zie je het huis Laag Wolfheze liggen. Voor zover wij weten heeft Münninghoff dit niet geschilderd, maar het is wel een markant huis. Met zichtlijnen naar de heide, dus ook goed te zien vanaf de heide. Dit huis is nog steeds eigendom van de familie van Eeghen. De Amsterdamse bankier Christiaan Pieter van Eeghen bezat oorspronkelijk de hele Wolfhezerheide en meer. Hij liet dit huis als ‘zomerhuis’ bouwen in 1920. Münninghoff is het vast tegen gekomen op zijn zoektochten naar schilderachtige plekjes. Van Eeghen heeft in de zestiger jaren het grootste deel van zijn Wolfhezerheide aan Natuurmonumenten verkocht.

6 – Mooy-Land

Xeno schrijft ‘achter Mooyland’ bij dit schilderij. Het moet ongeveer deze plek op de Wolfhezerheide zijn. Het pad is door Natuurmonumenten gesloten. Het liep naar de voorde waar we in het begin van de wandeling langs kwamen (2). Je ziet nog goed de heuvel. Wij vinden het jammer, maar de reptielen uit dit gebied hebben meer rust, nu dit pad gesloten is.

We lopen aan het einde van dit pad naar links het terrein van het huidige Mooi-Land op. Volg het pad langs parkeerterrein en gebouw. Vervolgens rechtsaf terug naar MergenMetz.