Wij aten het met wat couscous. Maar het kan natuurlijk met van alles. Ook aardappelen.
De olijfkomkommers – als ze groter zijn, prefereren we de naam caigua – even van het steelaanzetje ontdoen, in de lengte doorsnijden en de zaden eruit halen (bewaren om volgend jaar te planten)
En even wassen.
Verhit de olie op middelhoog vuur in een stevige pan (kasserol). Smoor de ui en even later deknoflook erbij. Als ze glazig zijn, lichtjes beginnen te bruinen, de caigua's erbij doen en de bouillon – niet meteen alles, het is beter een saus te verdunnen dan dikker te maken.
De caigua's worden snel zacht.
Als de boel zacht genoeg is er een beetje (een of twee soepopschep- c.q. pollepels) uitscheppen. Wat nog in de pan zit pureren met een staafmixer of door een passe-vite halen. Dan het eruit geschepte weer terug doen in de pan en aan de kook brengen. Indien nodig ergens in dit proces nog wat bouillon toevoegen. Doe de nog diepgevroren garnalen, de tomatenblokjes en de prei erbij. Even doorpruttelen tot de garnalen gaar zijn.
Klaar.
7 oktober 2013
In het kader van het verwerken van de superoogst, dit maar eens uitgeprobeerd. Gisteren had ik in een roerbaksel van Chinese accenten ook wat caigua's gebruikt en het viel mij op dat ze snel zacht werden. Basis voor een saus. Aangezien de smaak komkommerachtig is, heb ik de pagina Komkommer in Smaakvrienden Groenten erbij opgeslagen. Het enige dat daar niet expliciet als vriend werd genoemd was de prei, maar er staat bij de categorie groenten wel alle ui-achtigen. En dat is prei. Dus vriend. Dus ook in de pan.
Vanwege een verkoudheid is mijn smaak wat weg, maar mrs. M vond het lekker. En dat wil wat zeggen. Dus het recept verschijnt op de website.