Koken met wilde planten

Na het geweldige Wildpluk Compendium komt Marion de Kort met het Basiskookboek Eetbare Wilde Planten. Want dat er in de natuur heel veel gezonds en lekkers te vinden is, mag duidelijk zijn. Dit boek geeft hints, tips en recepten om je op weg te helpen.

Je hoort, als het over gezonde voeding gaat, over het algemeen het meest over vetten, eiwitten, vitamines en misschien wat mineralen. Maar er is zo veel meer. Van oudsher at de mens planten voor de gezondheid. De oude planten-/kruidenboeken zijn door artsen geschreven.
Dieren eten nog steeds kruiden naar gevoel, maar dat zien we pas als ze de kans hebben. Koeien die in een “onkruid”vrije wei staan, kunnen louter gras eten. Dieren eten (intuïtief) waar hun lichaam om vraagt. De mens is dat verleerd. En door verregaande veredeling van groentegewassen, is de voedingswaarde van groenten in de winkels de laatste decennia enorm gedaald.

Dit basiskookboek is erg leuk, het inspireert en nodigt werkelijk uit om meer met wilde groenten te gaan koken. De cake, onkruidkroketten, onkruidburger, stamppotten, limonades, looksoep, notenmelk, enfin, te veel om op te noemen. (Oeps, notenmelk: dat mag geen melk meer heten: dat is nu notendrank.) En achterin staat de verwijzing naar een leuk extraatje: een “rugzak editie” die je kunt downloaden voor op je telefoon of tablet.
En met – super! – twee leeslinten!

TitelBasiskookboek Eetbare Wilde Planten
AuteursMarion de Kort
UitgeverMarion de Kort
ISBN978 90 7618 9901
Verschenendecember 2022
Prijs€ 34,50
Verkrijgbaar bijKoop het bij een boekhandel van steen en cement. Maar als je online wenst te winkelen, raden we deze webwinkel aan.

We komen regelmatig boeken tegen die wij zweverig, bezijden de werkelijkheid, vinden. Zo niet dit boek. De Kort is deskundig en houdt ons met beide voeten op de grond, want:

“Kun je leven van uitsluitend wilde planten? Het antwoord is NEE”

In de inleidende bladzijden  legt de schrijfster uit wat gezonde voeding is en dat het om de fytonutriënten gaat. “Verschillende zijn voor de mens dodelijk gevaarlijk. Andere fytonutriënten hebben voor de mens een prachtige medicinale werking.” De Kort noemt het “de ontbrekende beschermende voedingsstoffen”. Ze presenteert drie stappen:

  1. Eet vers, organisch voedsel (dus niet ultrabewerkt; onlangs is weer gebleken dat het overgrote deel van de zogenaamde vegaburgers ongezond zijn)
  2. Voedsel dat zo natuurlijk mogelijk heeft kunnen leven (dat geldt dus plant en dier)
  3. Integreer wilde planten in je dagelijkse voeding

Dit kookboek is ingedeeld naar smaken, hoofdgroepen, zoals ze worden genoemd:

  1. Groen (chlorofyl}
  2. Bitter (bitterstoffen)
  3. Scherp/pittig (zwavelachtige vluchtige olie: glucosinolaten)
  4. Aromatisch/geurig (etherische oliën)
  5. Zoet (slijmstoffen)
  6. Wrang (looistoffen)

Elk met een eigen hoofdstuk met uitleg over de stoffen en een vijftiental recepten en een beschrijving van de meest relevante planten.

Boodschappen in de natuur

In de recepten is een onderdeel ‘boodschappen in de natuur’ en ‘overige benodigdheden’. De planten die je in de natuur moet zoeken zijn bovendien rood gedrukt als ze in het boek worden beschreven. Voor de overige moet je teruggrijpen op andere bronnen, zoals het onvolprezen Wildpluk Compendium. Begrijpelijk dat Marion de Kort het ene boek niet 1:1 in het andere kan kopiëren. Dat zou een heel dik boek worden.

Als je planten uit het wild eet, moet je er ook een fatsoenlijk gerecht mee maken. Thee maken – beter: tisane – of (bloem-)blaadjes door de salade roeren, kunnen we allemaal. Maar een quiche met wilde groenten, een smakelijke stamppot, een cake met brandnetel, dat zijn dingen die je kunt eten en die de maag vullen.

De Kort gaat ervan uit dat je wel een beetje gevoel voor koken hebt. Zo staat er bij wortelgroenten dat je de wortels van paardenbloem, wilde cichorei en gewoon biggenkruid kunt roerbakken of zachtjes in wat boter kunt garen. Niet hoe lang dat dan moet gebeuren. Maar dat is voor de enthousiaste wildplukker geen punt.

Marshmallows

We hebben al jaren heemst in de tuin. En de Engelse naam voor heemst is: marsh mallow. En marsh is een vochtig, moerasachtig terrein. Daar groeit heemst het liefst. Dus we vertellen onze bezoekers graag dat het hedendaags snoepgoed marshmallow (aan elkaar in het Nederlands) naar die plant vernoemd. Vroeger gemaakt met poeder van de wortel van heemst, vandaag de dag met gelatine uit varkenscollageen. (Iets dat in veel voedsel wordt gebruikt.) Hoe leuk is het om weer zelf marshmallows van heemstwortel te maken? De Kort geeft het recept. (Sorry, we hebben het recept wat “gescheurd”, anders geven we, naar onze mening, te veel prijs.)

Tenslotte
Dit basiskookboek is een erg fijn boek dat je werkelijk op weg helpt met het thuis koken met wilde planten. In Plantkracht geeft Joris Bijdendijk ook enkele recepten, maar die ogen meteen zo chique. Althans, zo komen ze over. Die maak je niet dagelijks. Dus wordt het de brandnetel spring roll van Bijdendijk of de brandnetelcake van De Kort? Wij kiezen de cake.

Plaats een reactie