Vakantieboeken nodig?

Er verschenen al vele boeken over de Rijn. Verwarrend genoeg ook eentje met precies dezelfde titel: De Rijn; Biografie van een rivier (uit 2019, van Martin Hendriksma). Op dat boek werd ook de TV-serie uit 2020 met Huub Stapel gebaseerd. Uit 2021 stamt het boek De grenzeloze rivier van Mathijs Deen. Ook leuk. Maar het boek waar we het hier over hebben is vertaald uit het Duits en werd geschreven door Hans Jürgen Balmes. Wat mij betreft overtreft het al die andere boeken, zowel in de breedte als in de diepte. Zaken die bij andere schrijvers anekdotes blijven, worden bij Balmes verhalen. Kunst, geologie, scheepvaart, natuur, alles passeert de revue. Het wordt aangeprezen als natuurboek, maar het is veel meer. Fantastisch taalgebruik, waarschijnlijk in het oorspronkelijke Duits nog veel mooier. Lees het, zeker als je naar Zwitserland of Duitsland op vakantie gaat, waar de Rijn nauwelijks te vermijden is. Het gedeelte dat over Nederland gaat, de monding van de Rijn, is overigens ook niet te versmaden.

Dit is een heerlijk boek voor wie van eten houdt en dan met name geïnteresseerd is in de geschiedenis van een aantal belangrijke aspecten van het volledige Italiaanse diner: brood, anitpasto, olie, pasta, peper, vuur enzovoorts. Viestad eet zich rond en dan lust hij nog wel een een citroensorbet met citroenen uit Amalfi. Hij heeft een aantrekkelijke, beeldende schrijfstijl die nooit vervelend of droog wordt, ondanks het feit dat er heel wat geschiedenis wordt uhm… opgedist. Leidend is dat hij eet bij het oude restaurant La Carbonara en aan de hand van de gangen pikt hij er een of meer aspecten uit en gaat in op de rol ervan in de geschiedenis. Natuurlijk ook in het oude Rome, maar niet altijd even uitvoerig, Dus wat dat betreft klopt naar onze mening de ondertitel niet en ‘betoverend’, dat Nigella Lawson zou hebben gezegd, is het niet bepaald. Maar het is wel een uitstekend boek voor in je luie vakantiestoel.

Een ronduit prachtige geschiedschrijving van Lenneke Berkhout over vijf mannen en hun families, die van eind zeventiende eeuw tot vrij recent toonaangevend waren in het kweken van planten en de aanleg van tuinen, hoven en parken.

We lazen het in één zucht uit. Het leven van vijf verschillende hoveniers en tuinbazen tussen eind zeventiende eeuw en eind twintigste eeuw passeert de revue; successen en noodlot. Een heel goed, lekker leesbaar boek. Lees hier de volledige recensie.

Typisch Zanderink

René Zanderink schrijft, al dan niet gezamenlijk met een ander, over eten, culinaire geschiedenis, landbouw en veeteelt. Hij is gepassioneerd gangmaker bij de Nederlandse Ark van de Smaak van Slow Food. Hij is een eigenwijs en eigen-wijs auteur die onderwerpen nogal kan uitdiepen.

Zo ook in dit boek. René verblijft part time op Texel en tja, dan gaat hij daar natuurlijk ook over schrijven. Dit boek is gebaseerd op een stuk of achttien artikelen die hij schreef voor Texel Dit Weekend.

Het gaat in op de bijzondere en rijke geschiedenis van het eiland, de lokale lekkernijen (zilte groenten, bijen, bier en meer), de walvisvaarders en robbenjagers, export, en de weelderigheid die het kent en dat toeristen lokt.

Een ontzettend boeiend boek, ook als je niet naar Texel gaat of van Texel komt.

Eigenlijk zijn we dit nog aan het lezen op het moment dat we deze vakantieliteratuurlijst publiceren. Maar het leest zo lekker en plezierig dat dit nu wel op de lijst moet.

Ansjovis, het schier onbeduidend flintertje zoute vis, is toch iets van de vakantie, van zuidelijke landen. In salades, op pizza’s, noem maar op. Maar vroeger was de ansjovis belangrijk voor de Nederlandse visserij.

Petra Possel kennen we onder andere van Mangiare, het onvolprezen Radio 1-programma dat om volstrekt onbegrijpelijke redenen op 30 december 2022 zijn laatste aflevering kende.

In dit boekje van pakweg 160 pagina’s verhaalt Petra over de ooit zo glorieuze ansjovisvisserij in Nederland en reist ze de vis achterna naar Frankrijk, Baskenland, Spanje, Italië, Portugal en Bergen op Zoom. Stuk voor stuk korte verhalen. Lekker leesbaar en voorzien van de nodige subtiele humor.

Dit is een irritant boeiend boek. Dat wil zeggen dat het enerzijds soms flink uit de bocht schiet, maar anderzijds zet juist dat aan tot nadenken over hoe we met dieren omgaan. Zo is het überhaupt de vraag of een varken werkt: het dier wordt geboren, gehuisvest, krijgt eten, hoeft verder niets te doen. En dan wordt het geslacht. Maar veelal zijn de omstandigheden waaronder de varkens worden gehouden verre van ideaal. Dan lijkt het meer op hoe slaven werden gehouden.

In de meeste woningen is wel een vorm van brandmelding. Niet in de stallen – bij een stalbrand worden er veel levend verbrand.

De auteur neemt stelling – bijvoorbeeld: dieren verrichten ongeschoold werk, zijn makkelijk vervangbaar – en dat zet aan tot nadenken. Fijn boek voor aanhangers van de Partij van de Dieren, maar ook voor hen – zoals wij – die graag fatsoenlijk ermee omgaan.

Een culinaire reisgids door Oostenrijk. Volg deze vakantie de sporen van Laura, zeker als je van goed en lekker eten houdt.

Lees hier onze volledige recensie.