Een oogstfeestmaal, helemaal in het seizoen, van de Wampanoag Indianen en Pilgrim Fathers anno 1623. Maïs, pompoen, bonen en aardperen zijn de hoofdingrediënten.
- 200 gr gedroogde lima- of pintobonen (de nacht ervoor geweekt)
- 100 gr maïsmeel
- 50 gr tamme kastanjes, geroosterd, gepeld en gehakt
- 1 theel zout
- 1 – 1½ ltr groentebouillon
- 300 gr pompoen, geschild, ontpit en in kleine blokjes;
- 200 gr aardperen, geschild en in kleine blokjes
- 50 gr walnoten, gedopt en fijngemalen
- 50 gr zonnebloempitten, gepeld en fijngemalen (of: zie opmerking)
- Peper uit de molen en zout
-
Giet de bonen af. Doe ze in een grote stevige pan met de mais, kastanjes, zout en om te beginnen 1 liter bouillon. Breng zachtjes aan de kook en kook gedurende een uur of twee tot de bonen gaar zijn. Roer heel regelmatig om, want het gaat aan de bodem van de pan plakken. Als het te dik wordt, wat water erbij.
-
Roer dan de blokjes pompoen en aardpeer erdoor en laat nog pakweg een half uur sudderen, in elk geval tot de blokjes beetgaar zijn.
-
Doe de gemalen noten (notenmeel) erdoorheen en breng op smaak met peper en zout.
-
Serveer!
1) We hadden geen zonnebloempitten maar wel amandelmeel. Ook goed. Het gaat om het notenmeel.
2) Kastanjes te over dit jaar. We hadden ze enkele maanden geleden gepeld en ingevroren. Voor dit gerecht een tijd in de hete oven gepoft.
Sobaheg betekent stoofpot in de taal van de Wampanoag, een inheemse Indianenstam in de Verenigde Staten. Wampanoag betekent, vrij vertaald, ‘mensen van de dageraad’.
Het ontstaan van dit gerecht, dat met Thanksgiving wordt bereid, heeft alles te maken met de Pilgrim Fathers. Ze kwamen met hun boot de Mayflower, in de herfst van 1620 vanuit Engeland aan in wat nu Plymouth heet. Ze bleven gedurende de winter aan boord.
Op 16 maart 1621 ontstond het eerste contact met de lokale bewoners, de Wampanoags. Deze onderwezen de nieuwkomelingen alles over de lokale groenten en fruit, bessen, noten, vis enzovoorts. En ze leerden hen ook hoe ze mais, bonen en pompoenen moesten telen. Dat was in belangrijke mate te danken aan een Wampanoag met de naam Squanto. Hij sprak wat Engels, omdat hij jaren ervoor naar Engeland was ontvoerd geweest.
De Wampanoags en de immigranten sloten een overeenkomst voor wederzijdse bescherming.
De eerste Thanksgiving, nu een breed Amerikaans feest, was gebaseerd op de Britse traditie Harvest Home – het oogstfeest, dat feitelijk dateert uit de tijd van voor het Christendom. Harvest Home werd niet ieder jaar gevierd, alleen op speciale momenten. Vastgelegd is dat in 1623 de immigranten het feest tezamen met negentig Wampanoags duurde drie dagen vierden. En dat de Wampanoags vijf herten inbrachten. Dit recept is een deskundige inschatting van wat de mensen toen aten. Nu gaat de legende dat het o zo Amerikaanse Thanksgiving te danken is aan Squanto.
25 december 2016
Okay, het is een recept voor Thanksgiving (eind november) en vandaag is het Eerste Kerstdag, een goede maand erna. Maar wat maakt het uit? Het recept heb ik ruim twee jaar geleden opgeslagen en ik wilde het een keer maken. Dus waarom niet nu met Kerst? Het is een basis maaltijd met de ingrediënten die daar toen zo voorhanden waren. Geen speciale specerijen, geen tomaten (Zuid-Amerika), geen ui, geen knoflook.
Het krijgt uiteindelijk een nogal grauwe kleur waarin donkere bonen en oranje en witte stukjes pompoen en aardpeer te zien zijn. Mrs. M vond het niet verkeerd, ze schepte zelfs nog een klein beetje op. Dat is een goed teken, want ongeveer een week geleden werd een ovenschotel met aardpeer en rijst (wilde en basmati) onze site onwaardig geacht.
De smaak van deze stoof is wat vlakker, het mag anno 2016 worden gepimpt. We komen Wampanoag Sobaheg-recepten tegen met vlees erin. Dat geeft ongetwijfeld meer body.
Kortom, een leuk experiment.
