Een ovenschotel met meer dan alleen koolraap. Ook wortelen, pastinaken en aardappelen. Niet veel werk, als je een mandoline gebruikt.
- 1 st kleine koolraap, geschild en in dunne plakken
- 4 st redelijke wortels, geschild en in dunne plakken
- 2 of 3 st kleine/middelgrote pastinaken, geschild en in dunne plakken
- 3 tenen knoflook, fijngehakt
- 3 st middelgrote aardappelen, geschild en in dunne plakken
- 400 ml melk
- 300 ml room
- 2 st ei, losgeklopt
- roomboter
- paneermeel
- 200 gr Emmentaler, geraspt
- peper uit de molen en zout
-
Verhit de oven op 190o C
-
Kook de koolraapplakken wat voor. Hooguit tien minuten. Uit laten lekken.
-
Leg de wortelplakken op de bodem van de ovenschaal.
-
Leg er wat vlokjes boter op en een beetje knoflook. Strooi er wat Emmentaler over.
-
Leg er een laag koolraapplakken op. Weer wat boterklontjes en een beetje knoflook.
-
Nu de pastinaken, weer wat boter en knoflook, en eindig met de laag aardappels.
-
Strooi de resterende kaas erover.
-
Meng de melk, room en eieren. Doe er wat peper en zout bij. Giet dit gelijkmatig over de groenten.
-
Strooi er de paneermeel over. Zet de schaal gedurende 45 minuten in de oven.
- Ik heb het recept aangepast door op te nemen dat de koolraap moet worden voorgekookt. Bovendien noem ik paneermeel, in plaats van bread crums. En ik heb 100 ml. meer melk en 1 ei meer opgenomen. Ik vind dat het vocht net tot de bovenste laag moet komen. (Maar dat heeft natuurlijk te maken met de grootte van de schotel en de exacte hoeveelheid groenten.)
- Ik heb Gruyère gebruikt in plaats van Emmentaler.
- Ik heb clotted cream in plaats van room gebruikt.
- In 2018: Geen room of wat dan ook gebruikt. Alleen melk en drie eieren, wat peper en zout.
14 december 2006
Wat moeten we nu weer eten? Ik heb wel zin in Indische koolraap, maar Jolien is er en die houdt daar niet zo van. Er liggen nog wat pastinaken op het aanrecht, over van de rösti. En nog wat wortels in de koelkast, over van de pastasaus die ik voor René’s verjaardag, gisteren, heb gemaakt. En er is koolraap.
3 januari 2018
Een dikke elf jaar later. Nog maar eens gemaakt, nu met wat foto’s erbij (met de telefoon genomen, maar het zijn foto’s). Het is geen spectaculaire maar wel een smakelijke schotel. Mrs. M knikt instemmend. Gelukkig maar.
