Licht pittig bonengerecht al dan niet met vlees, maar wel met rabarber.
- 750 gram bonen gedroogd, nacht geweekt en gekookt of uit blik
- 750 gram tomaten ontveld en in stukjes, of een groot blik
- 2 st grote uien gesnipperd
- 4 tenen knoflook geperst, kwartier te voren doen
- 60 gram krenten of rozijnen kwartiertje geweekt in heet water
- 2 st rode pepers fijngesneden
- 300-450 gram spekblokjes of gehakt (optioneel)
- olijfolie
- 2 theel piment
- 450 gram rabarber stelen in dunne schijfjes
- 700 ml groentenbouillon
-
Daags tevoren droge bonen in een ruime kom met water doen. De volgende ochtend in een pan op laag vuur een tot twee uur koken. Afgieten, eventueel terugkoelen met koud water, uit laten lekken
-
Knolfook perst u, dat heeft het beste gezondheidsresultaat. En vooral als u het een kwartier tevoren doet, dus niet meteen in een hete pan gooien.
-
Neem een stevige pan en verhit deze op matig vuur. Doe er een scheutje olie in en bak het gehakt rul of de spekjes uit (giet overtollig vet gewoon af).
-
Doe er dan de ui en de knof bij die dan meesmoren. Als ze glazig zijn de tomaten, de bouillon, rode peper en piment erbij doen. Goed doorroeren.
-
Draai het vuur laag en laat tien tot twintig minuten inkoken. Dus het deksel er af. (Het moet geen droge massa worden, maar ook geen soep met bonen.)
-
Doe de bonen en rabarber erbij. Schep goed om en laat nog hooguit (!) tien minuten stoven. De rabarber moet wel in stukjes blijven, geen moes.
-
Serveer!
- We hebben het oorspronkelijke recept wat aangepast. Zo spreekt Whitten van 2 cups rabarber in stukjes. Een cup is 236 ml is een mok. Een cup bevat ongeveer een steel rabarber, 100 gram. Wij vonden de rabarber te weinig aanwezig, dus verdubbelden we het in dit recept.
- Wij hebben de ene keer grote witte bonen gebruikt en de andere keer pinto-bonen. En krenten in plaats van rozijnen en spekjes in plaats van rundergehakt. En meer piment.
- Het oorspronkelijke recept spreekt van 8 porties (indien geen vlees erin) of tien met vlees. Het hangt er natuurlijk vanaf of er nog een voor- en nagerecht is. Wij met zijn tweeën hebben grofweg de helft bereid – dat was net iets meer dan genoeg.
Dus misschien is het bovenstaande recept goed voor vijf.
6 mei 2018
Het vroege voorjaar betekent veel groen eten. Sla, spinazie en wild groen. Asperges en rabarber zijn een welkome afwisseling. En droogbonen die nog op voorraad zijn.
Dus daags tevoren had ik bonen in de week gelegd. Deze ochtend in een goed uur beetgaar gekookt en afgekoeld. En deze avond zou ik rabarcello – limoncello maar dan van rabarber – maken. Dus in de rabarberstemming gegooglet op rabarber en bonen – in het Nederlands werd dat niets – en op rhubarb beans kwam dit recept eruit rollen.
Het smaakte uitstekend. Mrs. M genoot, maar we waren het erover eens: de hoeveelheid rabarber mocht wel worden verdubbeld
25 en 27 april 2019
Weer gemaakt, De 25e april vond mrs. M het wat slapjes. “Ik mis een beet, het is wat papperig,” zei ze. Ik had het met spekjes gemaakt.
Toen ik de tafel afruimde zag ik op het aanrecht de bonen staan. Vergeten erin te doen. We aten dus eigenlijk de saus.
Dus twee dagen later nog een keer gemaakt, nu met gehakt, en toen was het uitstekend.
Top recept! Wij hebben weer verse rabarber in onze nutstuin en dan maak ik dit altijd een keer. Wel steeds met variaties. Dit jaar zonder vlees en met red cranberriebonen (gedroogde oogst van vorig jaar) en chocolate cherry tomaten (uit de vries) en op het eind een schep Griekse yoghurt en fijngehakte citroenmelisse erdoor.
De bouillon laat ik achterwege; de rabarber en de tomaten geven genoeg vocht af.
Vandaag weer de vega-versie gemaakt, dit keer niet met bonen maar met bloemkool. Wat verse gemberwortel erdoor en de rozijnen laten weken in rode wijn. Samen met de tomaten gaf dat net voldoende vocht tot de rabarber erbij kwam. Erg lekker!