Agaragar is een eeuwenoud algenproduct dat geleert. Het werkt niet (goed) met zuren, maar voor de rest o zo goed. En het is vele malen gezonder dan gelatine.
Meng de gazpacho, water en agar koud. Breng daarna het mengsel aan de kook en laat een halve minuut doorkoken. Giet het dan uit – wij namen een bakplaat bedekt met plasticfolie – zodat een laag van pakweg ½ – 1 cm ontstaat. Laat afkoelen en in de koelkast nog verder afkoelen.
Rooster de pijnboompitten in een droge koekenpan. En zet apart.
Doe wat olie in de/een koekenpan en bak de courgetterasp met een weinig zout. Bak niet lang. Schep een paar maal om en laat het in een zeef of vergiet uitlekken. Als het wat afgekoeld is, knijpt u wat meer vocht eruit.
Meng in een keukenmachine of blender ca. 2/3 van de pijnboompitten met de basilicumblaadjes. Meng dit met de hand in een kom met nog wat hele pijnboompitten met de fetakruimels door de uitgeknepen courgetterasp. Zet desgewenst weg in de koelkast, of bereid meteen het gerechtje.
Steek met een ring schijven uit de gazpachogelei. Met behulp van een andere (of dezelfde) ring legt u op de schijf een laagje courgettemengsel en daarop weer een schijf gazpachogelei.
Bestrooi met wat pijnboompitten en leg er evt. een blaadje basilicum op.
3 & 4 augustus 2010
Na de flop van vorige week, met de komkommermousse met geitenkaas (staat dus niet op deze site – indien wel, dan, is het al toekomst en dit verleden tijd) heeft de agar me niet losgelaten.
Iets moest potjandorie lukken. Op de 3e heb ik dit vrij experimenteel gemaakt, want de overeenkomst met het recept op pagina 40 van het boekje is vrijwel nul, op de courgette en pijnboompitten na.
Aan mrs. M ter keuring voorgezet.
"Mmmmmm," zei mrs. M.
Daags erna voor een groter gezelschap (13 personen) gemaakt. En dat was eveneens een succes, als ik de lofuitingen goed heb geïnterpreteerd.
