Kook de pasta gaar – dat is dus al dente, dus eigenlijk net niet gaar, volgens Nederlandse begrippen. Fruit onderwijl de ui met knoflook in olie, voeg de pastinaak en wortel toe en laat dit even meebakken. Doe er wat water bij en laat het op laag vuur stoven tot de groente gaar is. Roer er de room, ketchup en kruiden door. Giet de pasta af. Voeg de pasta en de tempé, salami of ham aan de groente toe en maak het geheel op smaak met peper en zout. Laat de smaak er even intrekken en serveer met een kleine rauwkostsalade.
januari 2006
Van de bovenstaande bereidingswijze klopt geen bal. Als je dit opvolgt zit je met een pan gare, afgegoten, plakkerige pasta.
1) Begin met het bakken van de tempé, salami of ham. Vet eraf gieten, wegzetten.
2) Breng water aan de kook voor de pasta. Maak de saus en als dat een eind gevorderd is, de pasta gaan koken.
27 december 2007
Na twee weken vorst begint de grond wat te ontdooien. Schorseneren krijg ik er nog niet uit, of ze zullen ongetwijfeld breken. Pastinaken wel. Met een enorme klomp bevroren aarde eraan heb ik ze in een emmer in de bijkeuken laten ontdooien. En dan nu nogmaals dit gerecht maken. Het wordt tijd om deze uitdaging nog een keer op te pakken.
1. Ik heb het als een saus gemaakt, over spaghetti.
2. Ik heb geen wortel gebruikt en geen tempé, salami of ham.
3. Voor Italiaanse kruiden heb ik een mengsel van het standaard kruidenassortiment genomen.
Was het lekker? Ik vond het veel te zoet. Marijke vond het lekker (dat zegt wat). Ik denk dat de tomatenketchup geen goede zaak is. Wel puree. Verder denk ik dat salami goed is voor het smaakcontrast.
Hoewel dit gerecht dus niet alom wordt gewaardeerd, blijft het in het kookboek staan om te experimenteren tot de juiste samenstelling is gevonden. En anders: eruit/delete/wissen/weg.
1. Voor ketchup heb ik tomatensaus gebruikt: open een blik hele tomaten, zet de staafmixer erin en voila.
2. Salami is de Salami Toscana die ik bij Hanos heb gekocht. Een met mij veel te grove stukken vet. Die heb ik in kleine blokjes gesneden en op laag-middelhoog vuur in een koekenpan gebakken. (En dan komt er veel vet uit, zeg.)
3. Oregano = marjolein (wilde oregano). Italiaanse kruiden: wat tijm, wat basilisum. (alles gedroogd), beetje piment, snuf gerookte paprikapoeder.
4. Ik ben de room vergeten.
Hé, dit is al een stuk beter! Ik ben zelfs licht enthousiast. Het blijft natuurlijk iets zoetig. En op de keper beschouwd kan het ook bij rijst.
Gisteren (de dag na Kerst) zei Marijke: "Eigenlijk is het bij ons iedere dag kerst" doelend op de soms bijzondere maaltijden. Vandaag zei ze niets. Voor haar hoeft dit niet meer. Is haar smaak veranderd?
Kortom: nog een keer, over een jaar. En dan mag er meer salami in. Dat wel.
