De kas moet leeg. De kuipplanten moeten naar binnen. Maar de peperplanten hebben pepers en die pepers worden net rood. Het is eengevecht tegen de tijd. In het NOS Journaal wordt bij de weersverwachting gesproken van 'kans op vorst aan de grond'.
Wordt rood!
Peper is eigenlijk heel makkelijk zelf te telen. Daarvoor hoef je eigenlijk geen tuin of kas te hebben. Het kan ook binnen.
Ik haal zaadjes uit een rode peper die ik in de winkel heb gekocht. Rond maart verwarmd zaaien in een bakje. Ze kiemen en als ze wat blaadjes hebben verspenen, d.w.z. in een potje planten. Later in een grotere pot of uitplanten, in de kas, zoals ik heb gedaan. Als ze te groot worden en genoeg pepers dragen, de uiteinden van de takken wegsnoeien. Da's alles.
Behalve de onbekende rode peper (zie foto hierboven) heb ik ook madame Jeanet (ook wel: Habanero) gezaaid. Die staan in potjes. Dat is verreweg de heetste peper die er is. In wil er eens sambal van maken. Één madammeke rijpt al; ze is geel. Klopt dat wel?
|
|
|
|
– de laatste planten (pepers) in de kas –
|
– wordt rood –
|
|
|
|
|
– madame Jeanet in stemmig geel –
|
– rode pepers, daarboven nog groene –
|
Bewaren
Het duurt enige weken eer de pepers rood geworden zijn. Dus we strijden nu een strijd tegen de tijd. Natuurlijk kan je ook groene pepers oogsten en gebruiken. Deze zijn minder pikant. De rode pepers wil ik bewaren. Ik droog ze. Je haalt een naald met draad door het steeltje en hangt het op een warme plaats op. Bij ons is dat boven een verwarming. Gedroogde pepers kunnen heel lang worden bewaard. In "luchtdichte" potten of bakjes. Als je ze door en door in de oven droogt (temperatuur < 60 graden) dan pan je ook je eigen poeder maken, met een koffiemolen.
