Stridolo of sculpit
Zaden zijn in Italië zo goedkoop en de zakjes bevatten veel meer dan in noordelijker Europa.
Blaassilene
In het Nederlands heet ze vermoedelijk blaassilene, of dat is een zusje van silene inflata, want blaassilene heet silene vulgaris. Doch inflata verwijst o.i. wel naar opgeblazenheid.
Enfin, van blaassilene is bekend dat de bladeren en jonge scheuten eetbaar zijn, en, we citeren wilde-planten: “In sommige streken werden de bladeren vroeger in salades verwerkt. Ze moeten dan wel voor de bloei geplukt worden. Ze zijn na 5-10 minuten koken ook geschikt voor gebruik in soep.”
Koekoeksbloem
Toen we begin september in Emilia Romagna waren, stuitte ik tijdens een bezoek aan een agri-winkel in Mercato Saraceno op een zakje zaad met de naam stridolo. Ik was daar samen met Liesbeth. Zij, om mijn gebrekkige Italiaans aan te vullen en om iemand te regelen die gras kon inzaaien en ik om wat zaden te kopen. En een kurkenduwer (wijnflessen). En een kroonkurkpers (dus “bierdoppen”).
Ik hield het zakje met zaad omhoog.
“Wat is dat?”
“Oh,” zei Liesbeth, “dat doen ze hier in de winter of het vroege voorjaar door de pasta.”
Kopen, dat zaad.
Even google’n. Dat had ik gedacht. Erg veel inhoudelijks is er niet over te vinden. De Italiaanse Wikipedia laat bij stridolo/stridoli verstek gaan en bij silene worden alleen alle soorten en varianten opgesomd. Ook inflata. Silene inflata wordt weliswaar op veel websites genoemd, maar nauwelijks met toegevoegde informatie. Ergens staat: silene inflata or cucubalus behen. Dat laatste is de oude naam. Bladder campion is trouwens de Engelse naam (bladder = (urine-)blaas).
| Plaats | overal, zonnig, voorkeur voor wat kalk, van arme tot matig voedselrijke grond (ergens gelezen dat iemand het tussen de bonenstaken had gezaaid) |
| Groeiwijze | nogal bossig |
| Zaaien | na de laatste vorst, ca. 1 cm diep, uitdunnen op 10 cm |
| Oogst | bij voorkeur jong blad en scheuten |
Links
Stukje in The Washington Post
“Some ingredients are so local that they only have names in dialect and are not even known in the neighbouring regions, such as “stridoli” (a delicious spinach/rocket -like vegetable) used in Romagna, north of Tuscany. And thanks in part to Slow Food movement campaigns, local varieties such as the Rocchetta pumpkin from Liguria are brought back into smallholdings and into the marketplace and will not be lost forever.”(Schrijft Organic Tuscany)
