Na een onheil als wortelvlieg en uienvlieg dit jaar goed te hebben gepareerd door insectengaas over de bedden te spannen, blijkt dit een perfect beschermde omgeving voor…. ja, voor wat?
Het leven van een ecologisch moestuinier gaat niet over uh… rozen.
Het chioggia-bietje zaaien we al vele jaren. Ze is niet alleen mooi, maar vooral ook erg lekker. Het is de eerste biet die we zaaien en dus kunnen we die op tijd oogsten. De chioggia salade vindt iedereen heerlijk.
Een fraaie rij bietenloof prijkt in het bed, met daaronder die prachtig helrode bieten met geringde binnenkant.
Dus oogsten we rond deze tijd er naar harte lust op los. Vorige week constateerde ik al vraat aan enkele bieten. Niet tè ernstig. Maar toch. Gisteren kon ik een hele rij bieten oogsten, waarbij vele ondergronds waren weggevreten of ook bovengronds.
Is het een mol? Nee, die eten insecten. Maar er zijn wel gaten in de grond die wijzen òf op opkomende mol òf op muizen.
Is het een (veld-)muis? Nee, die eet voornamelijk grassen en granen.
Is het een rosse woelmuis? Die houdt van vlezige vruchten. Een biet? En de rosse woelmuis komt bij ons voor.
Door de tunnel van insectengaas kan het dier zich veilig wanen en lekker van de bieten knagen. Wij vrezen voor onze winterpenen…..
Misschien moet ik een paar nachten lang het gaas eens weghouden. Opdat onze kat haar werk kan doen…. of een roofvogel, want buizerds, uilen en haviken genoeg hier.
