Een lange koude winter; een lange periode van zonnig weer. De tuinkriebels blijven niet beperkt tot zaaien en schoffelen. We willen nu wel eens weer wat rauw blad eten.
Tenzij u aan weeuwenteelt doet – jonge, halfwas slaplanten in de koude bak laten overwinteren en dan heeft u als eerste kropsla – is het nu tandenknarsend wachten op de eerste kropsla. Om het wachten te bekorten zaaien we al jaren snijsla of wat er voor doorgaat, want er zit nog nauwelijks lactuca (latijnse naam voor de sla-familie) in. Dit jaar eens een mengsel van twee mengsels:
Herby salad leaf mixed
|
All seasons salad
|
|
|
|
|
botersla, mizuna, rucola (raket), Griekse cress, |
Chinese kool, ijsbergsla, radicchio en frisee sla |
Ze komen van Thompson & Morgan. Herkent u op de foto de blaadjes? De grote rode mosterd is duidelijk herkenbaar, de mizuna (lijkt wat op rucola, maar dieper getand) en voor de rest…..?
Geen zelfbeheersing
De rauwkost is eigenlijk nog te klein – nog een week of twee, dan kan je echt oogsten. Maar hongerige ogen maken groot. Dus ik vond ze groot genoeg om met een schaar en op de knieën langs het bed te kruipen en voor ons tweeën ieder een bord "sla" te maken. De eerste van dit jaar. En met wat eigen asperges erover gedrapeerd (gekookt en koud laten worden). En wat in dunne plakjes gesneden radijs. Citroensap, echte Spaanse olijfolie uit de Sierra de las Nieves. Peper. Een ratjetoe, maar lekker.
Radijs
En we oogstten dus wat radijs. Heerlijke radijs. Jarenlang niet meer gezaaid. Omdat het niet spannend was. Omdat ze altijd werden doorboord door beestjes. Maar deze zijn gaaf. En bovendien is het zaad 'organic' (eko).
Het zat vorig jaar als cadeau bij een zending van Thompson& Morgan. Hij heet Rudolf. Het ras of de variëteit, bedoelen we.
