Argentinisima – een openbaring

Wat weten wij eigenlijk van Argentinië? Ja. Máxima komt er vandaan. Oh…. en Maradona. De militaire dictatuur. Van die dingen. Maar als we het over het land hebben en de wijze waarop de mensen daar leven, dan is het eigenlijk slecht gesteld met onze kennis.
Carola Verschoor de Berkhout komt er ook vandaan. En zij schreef vanuit haar herinnering dit boek. Door deze persoonlijke benadering, ontstaat, terwijl je Argentinisima leest, het alleraardigste gevoel dat je ook een beetje inzicht in het land en haar bevolking krijgt. Eten verbroedert. Ook op papier. 

Zes regio's

Argentinië is een groot land. Het zevende ter wereld in oppervlakte. Van subtropische hoogland in het noorden tot ijzig koud in Vuurland. Het kent zes regio's. Argentinisima is dan ook in deze zes opgedeeld. Elk met een eigen eetgewoonten. In het boek wordt de cultuur en habitat van elke regio in enkele pagina's beschreven – Als we ooit naar Argentinië gaan, willen wij naar Het Noordwesten. En Patagonië! – en daarna allerlei typerende recepten: van hapjes tot desserts.

Multiculti

Wat meteen duidelijk wordt – en in de inleiding al door Carola verteld – is dat Argentinië op culinair gebied ook multicultureel is. Veel immigranten (90% van de bevolking is van Europese origine) en de autochtone bevolking geven weliswaar eenzelfde aard der gerechten maar dan wel met andere ingrediënten. Dus empenada's die van origine Spaans-Portugees zijn. Of pastagerechten en gnocchi van de Italianen die in de tweede helft van de negentiende eeuw het land binnenstroomden. Maar ook maïspannenkoekjes. Maïs is hééél Midden- en Zuid-Amerikaans. Net als cassave, dat hééél Andes is. Of quinoa [spreek uit: kien-wah], zoete aardappel (bataat), pompoen en ja, ook de courgette. Of sperziebonen. Allemaal van origine uit Zuid-Amerika. Inmiddels zijn we in Europa en Nederland wel zo'n beetje gewend aan al deze groenten; ze zijn goed geïntegreerd. Het is daarom des te leuker te beseffen dat de Argentijnse keuken in feite op dat gebied dus meer authentiek is. 

Niet voor vegetariërs

Oma Matti en oma Berta

'Een culinaire reis door Argentinië' zo luidt de ondertitel van het boek van Carola Verschoor de Berkhout. Geboren en getogen Argentijnse die nu inmiddels al tien jaar in Nederland woont. (Dan wil ik natuurlijk onmiddellijk haar geboortenaam weten, maar die heb ik niet kunnen vinden – maar misschien is dit haar naam wel, want ergens schrijft ze over haar Nederlandse overgrootouders die in de Hongerwinter zijn overleden.) Argentinisima betekent trouwens zoveel als 'volledig Argentijns' (vergelijk het woord bellísimo/-a, dat zoveel als heel goed, mooi, geweldig betekent.) Carola haar oma's Matti en Berta hebben hun kookschriften aan haar nagelaten. Ze vormden de inspiratie voor dit boek. Hoe Argentijns wilt u het hebben?

Minpunt = Pluspunt

De recepten zijn, zoals aangegeven, zeer maakbaar. Voor iedereen. Voor "puristen" als wij van MergenMetz, die zelden een blik of pot opentrekken (anders dan dat we zelf iets hebben ingemaakt), doet het pijn aan de ogen om in de receptuur te lezen dat er een potje maïs of diepvries bladspinazie moet worden gebruikt. Maar dat maakt het wel dat alle gerechten door iedereen makkelijk kunnen worden bereid. Dat is dan wel weer een plus.

LEUK OM TE HEBBEN, LEUK OM CADEAU TE KRIJGEN.