Een boek voor u en ik – je hoeft absoluut geen natuur-nerd met baard en verrekijker te zijn om een boek over vogels als dit te lezen. Integendeel; Remco Daalder kan vertellen. Op een pakkende manier en gelardeerd met de nodige humor, sleept hij ons mee in de wereld van de vogelaar en in het bijzonder de mystieke wereld van de gierzwaluw.
De gierzwaluw is niet zeldzaam of zo. Het boeiende aan het dier is dat het enorme afstanden vliegt, in de lucht slaapt, in de lucht paart, hij is razendsnel en misschien is die combinatie van alles wel het intrigerende. Hij is er, alom aanwezig, maar de mens kan weinig grip op het dier krijgen. Daalder raakte in de ban van deze vogel en schreef er een prachtig, lekker leesbaar boek over.
Jan Wolkers Prijs
We hebben het boek al enige tijd in huis. Het is zo mooi, maar een kunst om te recenseren omdat het haast een literair werk is. En op zondag 7 september werd bekend dat het genomineerd is voor de Jan Wolkers Prijs. Kijk, dàt bedoelen we nu.
Titel | De Gierzwaluw |
Van | Remco Daalder |
Uitgever | Atlas Contact |
ISBN | 978 90 45022 23 9 |
Verschenen | april 2014 |
Prijs | € 24,99 |
Verkrijgbaar bij | Alle boekhandels en indien u online wenst te winkelen, raden we de Libris-webwinkel aan. Dan verdienen de boekhandels zelf ook nog iets. |
De gierzwaluw, onze gierzwaluw, is dus een van de meest algemene vogelsoorten ter wereld. Een opportunist van jewelste waarover we ons geen zorgen hoeven te maken. Deze vogel heeft pas een probleem als wij mensen opeens van de aardbol verdwijnen, dan is hij een groot deel van zijn broedgelegenheid kwijt. Zolang wij niet uitsterven is er voor de gierzwaluw weinig aan de hand.
Volgens Remco Daalder is de gierzwaluw tegelijkertijd een vogel waar veel mensen zich zorgen over maken. Waarom weet hij niet. Wellicht de mystiek die de vogel omhult.
Daalder werkt als stadsbioloog bij de Gemeente Amsterdam. De gierzwaluw is een stadsvogel, dus dat komt goed uit. Zo leren we dat stadsrenovaties niet echt goed zijn voor de vogel. Pannendaken worden gerenoveerd – de openingen zijn er uit en de vogel vindt geen broedgelegenheid meer. En “…. een ander probleem bij renovaties in het broedseizoen is dat de ARBO-wet het ophangen van steigerdoek verplicht stelt. Zelfs als alleen de gevel wordt aangepakt en niet het dak, kunnen gierzwaluwen hierdoor in de problemen komen […] de gierzwaluwen kunnen hun nesten in de boeidelen niet meer bereiken, ze knallen zo die doeken in.”
Niet alleen is de schrijfwijze lekker recht voor z’n raap, er staan ronduit hilarische anekdotes in. Soms rolden mij de tranen van het lachen over de wangen. Zo vertelt hij over het afscheid.
“Eind juli neem ik afscheid van de Amsterdamse gierzwaluwen. Of eigenlijk: zij nemen afscheid van mij.” Daalder vertelt hoe hij met een vriend, plantenecoloog en gespecialiseerd in waterplanten, op de hoogste verdieping van een huizenblok in de wijk Bos en Lommer is. De vriend is ook gegrepen door de gierzwaluw. Ze praten en filosoferen wat over de vogels.
“Weet je dat er vorig jaartijdens de voorjaarstrek op één dag 40.000 zijn gezien bij een telpost in Breskens? 40.000 vogels, langs de kust naar het noorden trekkend! [….]” En dan horen ze op deze warme dag opeens gierzwaluwen. Stipjes. En meer stipjes:
“[….] Honderden meters nu. Of kilometers? [….]
‘Haal je verrekijker even!’
‘Ik heb geen verrekijker, ik ben plantenecoloog!’
We horen ze nu ook niet meer. Ze zijn recht omhoog gevlogen, recht de hemel in.”
Kortom: Een ontzettend leuk, boeiend en ook leerzaam c.q. interessant boek. Nu moet ik zelf nog bewust de eerste gierzwaluw waarnemen. Maar ja, we wonen niet in de stad. Dus voor ons wordt het de boerenzwaluw, vrees ik.