The Scientist meldt een verrassend onderzoeksresultaat dat een behoorlijk andere kijk kan geven op het onderzoek naar klimaatverandering. Vissenpoep draagt wezenlijk bij aan de kalkafzetting op de zeebodem. Daar had niemand rekening mee gehouden, aldus onderzoekers van de Manchester Metropolitan University. Maar is dat zo?
Waar gaat het om
Klimaatwetenschappers gebruiken de lagen in de zeebodem om de zien hoe het aardse klimaat zich door de decennia, eeuwen en millennia heeft gedragen. Door de druk van de kolom water, zijn deze lagen mooi compact. Het dierlijk leven varieert met de grillen van het klimaat (i.c. licht, temperatuur, voedsel). Dierlijk leven dat sterft, laat o.a. kalk achter in de vorm van calciumcarbonaat. Denk aan schelpjes, geraamten, koralen en zelfs eencellige fytoplankton kennen een beschermlaagje van kalk. En door de lagen, die zich door de eeuwen heen hebben opgebouwd, te onderzoeken, krijg je een aardig beeld van de klimatologische veranderingen.
Maar vissenpoep bevat ook kalk. En niet zo weinig ook. Daar had niemand rekening mee gehouden, aldus professor Chris Perry. Ai!
14% Poepkristallen
Vissen drinken voorturend zeewater en zetten daarbij allerlei mineralen om in carbonaten en poepen die uit. Het vormen van inwendige kalkkorrels is namelijk voor de dieren van groot belang om de verschillen in zoutgehalte in de darmen van de vis op te heffen en daardoor neemt ze beter voedingsstoffen uit het water op.
Bij hoog zwemmende vissen in diepe zee, bereikt de poep-met-kalk niet of nauwelijks de bodem. Maar in zeeën met ondiepe(re) gronden is dat wel het geval. Naar schatting 14% van de kalkkristallen is afkomstig van vissenpoep, zo luidt de schatting.
Het idee dat vissen al pakweg 100 miljoen jaar hun poep aan het water toevertrouwen kan een andere kijk geven op de verleden werkelijkheid. Niet alle onderzoekers vallen om van verbazing. Zo wordt in The Scientist geoloog Robert Riding aangehaald. Hij ontkent de bijdrage van vissenpoep niet, maar staat wat sceptisch tegenover de ingeschatte invloed ervan.
[MergenMetz: Hoewel het artikel het niet met zoveel woorden zegt, moeten we dus aannemen dat klimaatonderzoekers hun zuiltje bodem uit ondiepe zeeën nemen?]
Onderzoek MergenMetz
Toch wel verbaasd over dit opzienbarende nieuws googlen we op ‘vissenpoep’:
Trouw |
|
16 juni 2010 |
De oceanen nemen ca. de helft van de CO2 uit de atmosfeer op. (Zie koolstofkringloop.) Het leegvissen van de oceanen heeft klimatologische invloed, omdat vissenpoep met haar kalk, CO2 vastlegt. Als er minder vissen in de zeeën komen, verzuren deze en nemen minder CO2 op. |
NU Wetenschap e.a. media |
|
2 maart 2009 |
Britse, Canadese en Amerikaanse wetenschappers hebben in Science een artikel gepubliceerd waarin zij vertellen erachter te zijn gekomen dat de kalklagen op de zeebodem niet alleen uit afgestorven resten van plankton bestaan. Het team “….schat het aandeel van vissenpoep in de totale carbonaatvorming voorlopig op 3 tot 15 procent.” Hier wordt ook al de link gelegd met klimaatonderzoek. |
Het enige dat we kunnen concluderen is dat kennelijk de link met het historisch klimaatonderzoek nieuw is.
Link