Ripassa met Eten & Drinken als het chapeau boven de naam. En dat is zo; een puik restaurant voor Bilthoven en haar wijde omgeving dat mooie, pure ingrediënten gebruikt.
Voor pakweg € 50 p.p. hebben we met zijn vieren uitstekend gegeten en gedronken. Pure smaken, fijne bediening, wat wil een mens nog meer?
Twee van onze kinderen wonen in Driebergen. Een enkele keer willen we daar uit eten. Tot twee keer toe raadpleegde ik Ernst en Barbara, SlowFoodies in hart en nieren.Tot twee keer toe luidde het antwoord: "Eigenlijk is er niet zo veel in die buurt. Ripassa in Bilthoven is goed." Maar Bilthoven is niet direct naast Driebergen. Dus aten we bij de beste van de rest in Driebergen en Zeist. Dat viel tegen[i].
Nu hadden we iets te vieren met Leon en Roy – een soort van 'eind goed, al goed'-diner, waar, meen ik, elke avontuur van Tom Poes en Olie B. Bommel ook mee eindigt.
Voor
We lieten ons menu adviseren en keken niet in de kaart. Wel zo makkelijk.Zie eens wat een feestelijk opgemaakt bord: Het voorgerecht was een taartje van ratte d'Ardeche met een gepocheerd eitje erop, Spaanse rauwe ham (goed, zo te proeven: serrano) en zomertruffel. Die is anders, veel milder van smaak dan de wintertruffel. Die laatste smaakt naar Truffel, om het zo te duiden.
Hoofd
Caponata. Daar zijn we voor gevallen. Dat is lekker. Siciliaanse aubergineprut. De gang heet 'rode poon met caponata', maar we mochten ook voor kabeljauw kiezen. Er viel niets te kiezen."Poon," zei mrs. M op gebiedende toon terwijl ze me een por gaf. Het werd dus rode poon.
De filets zijn uitstekend van smaak op een bedje van smakelijke knapperige groenten (o.a. snijboon, gele biet, zeekraal, bleekselderij, wortel). Goed zo. De inktzwarte ravioli is gevuld met een kreeftenmousse.
"Oosterscheldekreeft?" vroeg ik, omdat Ripassa zich erop laat voorstaan verantwoorde producten te gebruiken.
"Onze verse pasta's komen uit Italië," luidde het antwoord. "Deze ook. In Nederland halen we bij lange na niet de kwaliteit die daar wordt bereikt. Ze worden gekoeld hierheen gebracht." Van Sicilië en uit Emilia Romagna.
Oké, je proeft het verschil: een flinterdunne, ietwat stevige pasta. Mooi. (Het heeft wel iets van een roggenei.) De caponata is goed. Wilt u het zelf maken, kijk dan hier.
Dessert
Toen we onze keus maakten – nou ja, eigenlijk niet: we volgende de menusuggestie -, klonk het al aantrekkelijk: een citrusdessert.
Een soesje met limoncello, een bavarois, een glaasje met (bloed)sinaasappel en erop een sinaasappelsabayon, limoensorbet.
"Misschien wel het lekkerste van de avond," zei Roy. Dat klinkt ongelukkig, maar hij bedoelde: Het was allemaal geweldig en dit was – voor hem – helemaal top.
[i] Het vernieuwde restaurant Groenland verkocht figuurlijk lulkoek (over kazen uit de streek) en de voorgeschotelde gerechten waren matig. Bij Bistro Chef! in Zeist ging alles op zijn elfendertigst. Enorm lange wachttijden, vooral voor het voorgrecht en zonder amuse of iets dergelijks om de trek te temperen. Vertrouw Iens niet: Dat een restaurant goed wordt beoordeeld zegt eerder iets over de beoordelaars.
