Op 5 april 2016 heeft bonte bentheimer landvarken Anna, een van de zes zeugen die in 2015 in Oosterbeek bezig waren de Japanse duizendknoop op te ruimen, zeven levende biggen op wereld gebracht. Het gevolg van de losbandigheid van 11 december en een verrijking voor dit zeldzame varkensras.
Drie van de zes zeugjes die in 2015 het werk deden aan de Nico Bovenweg in Oosterbeek waren bij ons om te overwinteren. Op en rond 11 december waren ze zo berig als maar kan. We hebben heel stevig hekwerk, maar onze beer Hakim had toch kans gezien gehoor te geven aan de schreeuwende dames. Lees De beer is los.
Scan
Onze vaste dierenarts Bas Arns kwam op 26 februari 2016 nog langs om vast te stellen of de Drie van Oosterbeek werkelijk allemaal zwanger waren. Hij scande de buik. Ja. Allemaal drachtig.
Twee van de drie zeugen zijn terug gegaan naar eigenaar Sjef Meijman in Veenhuizen – een van de drie is kort daarna door gegaan naar de kinderboerderij van Center Parcs nabij Emmen.
3 Maanden, 3 weken en 3 dagen
Een varken is drie maanden, drie weken en drie dagen drachtig. Dus kon de worp op (11 december plus 3 maanden = 11 maart + 21 dagen = 1 april + 3 dagen = 4 april. Maar we rekenen met 30 en 31 dagen, dus een correctie voor februari met 1 dag =) 5 april worden verwacht. Op 5 april om 09:11 uur bleken er zeven levende biggen in het hok te zijn. En twee dode. Dus een worp van negen.
Biodiversiteit
We worden bijna dagelijks geconfronteerd met de gevolgen van ons menselijk handelen en het behoud van de biodiversiteit. De bonte bentheimer is een oud ras, zeer vriendelijk, winterhard, groeit langzaam en kent een redelijke spekvorming. Geheel anders dan wat uit de “fabriek” van Topigs komt – “gemaakte” varkens voor de intensieve houderij met poetische namen als TN70 of SPF-varkens
. Doch via o.a. CGN (Centrum voor Genetische bronnen Nederland) van Wageingen UR maakt de industrie als het nodig is gebruik van de eigenschappen van oude rassen. Of dit nu varkens betreft of spinazie of tomaten.Oeps, verkeerde kant!
Na alle regen komt zonneschijn. Op 11 april ligt Anna heerlijk in de zon. Ze knort. Een teken voor de biggen dat ze mogen (of moeten) drinken. Een is aan de verkeerde kant van moeder, maar vindt snel de weg naar de tepel.
Stamboek
Iedereen weet dat inteelt bij mensen niet goed is. Dit leidt tot geestelijke en/of lichamelijke afwijking. Dat komt omdat eigenschappen verloren gaan. Dat heeft Mendel ooit eens fijntjes uitgezocht. Dit geldt planten en ook dieren.
In het Bonte Bentheimer stamboek kan de zogeheten inteeltfactor worden bepaald. Op die wijze is te zien of een dekking van een specifieke zeug door een beer ‘gezond’ is of niet.
Er worden zogenaamde foklijnen gehanteerd. De letter duidt de afstamming van de moeder (bij zeugen) of vader (bij beren) aan. Doorgaans begint de naam van het varken met die letter.
Een jaar of vijf, zes geleden werd voor bonte bentheimers driftig gebruik gemaakt van sperma van Sax en Silo, twee beren in een KI-station in Duitsland. Dat waren broers. U begrijpt dat er veel Sax of Silo in de genenpoel verzeild is geraakt. Onze Janneke (O-lijn) had Sax als vader. We hebben lang moeten zoeken naar een beer die bij haar paste – dat werd Koos (K-lijn). Koos is inmiddels als droge worst verorberd. Daarna was het weer lang zoeken, dat werd Hakim (H-lijn).
Slacht is noodzakelijk
Het lijkt tegenstrijdig, maar om een ras in stand te houden – en dus biodiversiteit bewaren – moet er worden gekruist en (dus) worden geslacht. Niets doen is heilloos. Òf het leidt onherroepelijk tot enorme overbevolking door varkens – en we hebben er al zo veel in de intensieve houderij – òf tot het einde van het ras (als je dus de dieren hun natuurlijke portie seks ontzegt). En er is al genoeg uitgestorven.
