Een prachtig kookboek uit een betrekkelijk onbekende, eeuwenoude wereld. Samarkand is het ontmoetingspunt van handelskaravanen op de zijderoute tussen Azië en Europa. Het bracht niet alleen producten en ingrediënten maar ook culturen samen. En dat leidt onherroepelijk tot een boeiende keuken. Dit boek is een eye opener voor menig (hobby)kok.
Weg met de niemendalletjes van blogmeisjes
, die, gespeend van elementaire kennis en ervaring, een kookboek moeten produceren. Weg met het zoveelste vegetarische of Italiaanse Keuken-kookboek. Hier is de keuken van Samarkand.
Als u nog een vakantiebestemming zoekt? Samarkand! De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we nog nooit (bewust) van die stad in het oosten van Oezbekistan hadden gehoord. Oezbekistan is al een vrij onbekend deel van de wereld, laat staan Samarkand. Maar de auteurs zijn er lyrisch over. Het is de turquoise stad, zoals Chefchaouen in Marokko de naam blauwe stad draagt. Doordat het eeuwenlang de handelsspil tussen Azië en Europa was is het ook een legendarische stad. En natuurlijk een rijke stad; aan de foto’s in het boek te zien, van verbluffende schoonheid. Ze staat op de Unesco Wereld Erfgoef-lijst.
Caroline Eden (culinair- en reisjournalist, kenner van de regio) en Eleanor Ford (culinair journalist) vertellen in de inleiding over de stad, land en de diversiteit aan voedselculturen. In Samarkand leven Russen, Joden, Tadzjieken, Koreanen, Turken, Kaukasiërs en natuurlijk Oezbeken. Die komen tot uiting in een breed scala aan prachtige, meest betrekkelijk eenvoudig te maken recepten. Een en ander gelardeerd met toelichtende verhalen, zoals over de handgetrokken noedels uit Kashgar of plov, een soort pilav. Maar ook over Timoer Lenk, ‘een van de grootste veroveraars in de wereldgeschiedenis.
Tadzjiekse groenelinzensoep met rijst, langzaam gebraden schapenschouder met hünkar begendi (auberginegerecht / de verrukking van de sultan), kipstoof met aardappels en pruimen, de kroon van de sjah (een rijsttaart met kastanjes, abrikozen, rozijnen, saffraan), Oezbeekse pompoenmanti met zure tomatensaus, komkommer-yoghurtsoep met rozenblaadjes of komkommer met yoghurt en moerbeien? Geroosterde bloemkool met pistachenoten en dragon. Oeigoerse pompoen. Turkse lepelsalade. Zoetzuur gesmoorde wortels. Wodka-granaatappelijs. Noem maar op, de hele wereld aan culturen komt hier samen. Prachtig! Inspirerend!
| Titel | Samarkand |
| Van | Caroline & Eleanor Eden |
| Uitgever | National Geographic / Fontaine Uitgevers |
| ISBN | 978 90 59 567 184 |
| Verschenen | november 2016 |
| Prijs | € 24,95 |
| Verkrijgbaar bij | Alle boekhandels en indien u online wenst te winkelen, raden we de Libris-webwinkel aan, dan heeft de boekhandel er ook wat aan.. |
Wie de groentenbeschrijvingen op onze website af en toe leest, ziet dat wij in Europa nogal wat groenten uit Azië hebben verkregen. Dat kan soms al in de prehistorie zijn gebeurd, maar ook veel dankzij de handel tussen oost en west. En dan is een smeltkroes als Samarkand niet alleen vanzelfsprekend maar ook een levend bewijs van die uitwisseling, die handel.
In een interview met Eleanor Ford in The Stanard (juni 2016) zegt ze dat dit boek niet te diepgravend is over de keuken van Samarkand, maar overal wat van laat proeven. En, zo vertelt ze, dat ze thuis de recepten wat heeft aangepast aan de hier ter beschikking staande mogelijkheden. Zo heeft niet iedereen een tandoor-oven in huis, om maar eens iets te noemen.
Enfin, wat rest ons te zeggen? Een prachtig boek, nieuwe invalshoeken, inspirerend, mooie foto’s. Als u er niet uit gaat koken – waarom zou u niet? – dan misstaat dit boek niet op een leestafel 😉
Een recept dat we over een week of twee, drie, als de bramen rijp zijn, kunnen maken:
Kefirpannenkoekjes met bramencoulis
