Aparte schotel van plakjes rauwe ham en koolrabi met een laag kaas. Maar o, o, o wat lekker.
- 4 st fikse koolrabi's
- 200 gr maakvolle belegen kaas (Remeker), geraspt
- 100-200 gr rauwe ham, in (kleine) plakjes
- klont boter om in te vetten
- zout
-
Zet alvast een ruime pan water (met wat zout) op om straks de plakken koolrabi te blancheren.
-
Wat fiks is voor een koolrabi is betrekkelijk. Je bepaalt het zelf. Schil de koolrabi’s. Het onderste deel is vaak wat houtig, dus daar wat dikker. De bovenkant is lekker mals. Snijd ze in dunne plakken van ca. ½ cm. Een groentenschaaf of mandoline is heel handig.
-
Doe de plakken koolrabi in het kokende water en kook/blancheer het pakweg 5 minuten. De plakken moeten niet gaar zijn; koolrabi is rauw verrukkelijk, dus in dit geval iets minder rauw. Er moet straks een beet overblijven.
-
Giet af door een vergiet en laat de plakken daarin uitdampen en wat afkoelen. (Even een keer of twee de plakken omleggen, omdat er water tussen kan blijven.)
-
Verwarm de oven voor op 200o C.
-
Vul een passende, niet te ruime ovenschaal als volgt: eerst invetten met boter, een laag koolrabiplakken, wat kaas, plakken ham, een laag koolrabi, wat kaas, plakken ham, et cetera. Bovenaan eindig je met een laag koolrabi en kaas.
-
Schuif de schaal in de oven en bak. Een kwartier of zo, tot de bovenkant begint te bruinen.
Uiteraard staat of valt de smaak bij de kwaliteit van de kaas en de kwaliteit van de ham die worden gebruikt 🙂 Okay, het is een grapje, maar ook wel een half grapje. Dus gebruik goede ingrediënten.
De bereiding in vijf foto’s:
25 juni 2017
We hebben nieuwe koolrabi’s uitgeplant. Maar van de eerste lichting staan nog vier stuks. Joekels met een diameter van zeker 12 cm. Mrs. M en ik verbruiken er twee van (het recept is voor vier personen!).
Normaliter hebben we het niet zo erg op verwarmde/gekookte/gebakken koolrabi. De meeste gaan rauw, in dunne reepjes gesneden, bij een salade.
Gisteren was de tweede keer ons tuinevenementje Sint Jan. Het was bijzonder geslaagd, ruim honderd bezoekers. Maar, net als 2016, nat. En vandaag ook een natte dag.
Dus past zo’n schotel wel.
In de koelkast lagen nog wat stukken rauwe ham, die ik zelf had gemaakt van de billen van Aagje. De beste rauwe ham die ik ooit heb gemaakt. Ook de eerste 🙂
Die stukken ham leverden op de snijmachine kleine plakjes. En dat maakt deze ovenschotel makkelijk snijbaar.
Enfin, mrs. M vond het verrukkelijk. Dit recept mag dus blijven.
