Heerlijk! Op Indiase wijze bereide schapenlever. Niet te versmaden (maar de meesten in Nederland doen dat wel).
- 500 gr lever, in brokken van een paar cm
- 1 theel kurkuma
- 1 eetl chilipoeder (of minder, naar behoefte van pittigheid)
- 1 eetl korianderpoeder
- 1 theel gemalen zwarte peper
- 1 st ui, fijngesneden
- 1 st fikse tomaat, in brokken
- 3 st kruidnagelen
- ½ eetl geraspte gember (paar cm gemberwortel) rasp gewoon de schil mee
- ⅓ eetl knoflook (geperst)
- 1 st kaneelstok
- 1 st curryblad of een schepje groene curry (géén kerriepoeder)
- zout naar smaak
- olie (arachide of andere – geen olijfolie)
- vers korianderblad, grof gehakt (optioneel)
-
De lever droog deppen. Bij het in brokken snijden de grove delen, d.w.z. witte aanhangsels en dergelijke, wegdoen. Bestrooi de brokken lever met een klein beetje kurkuma.
-
Verhit de olie in een wok of stevige gietijzeren pan (kasserol)
-
Doe de ui, kaneel en kruidnagelen er in. Roerbak tot de ui glazig is. Dan de gember en knoflook erbij.
-
Roerbak door en dan kort erna de tomaat en een beetje zout erbij.
-
Schep het om, meng het tot de tomaat wat zachter begint te worden. Doe dan de curry, kurkuma, koriander- en chilipoeder erdoor.
-
Roerbak tot het droog neigt te worden.
-
Doe de leverbrokken erbij, schep goed door.
-
Giet er zo veel water bij tot het net onder staat. Vuur laag.
-
Laat tien minuten tot een kwartier sudderen. Niet te lang, dan wordt de lever rubber.
-
Serveer. Met rijst, met naanbrood of wat anders: idli of dosa (zie helemaal onderaan). En korianderblad er over (dat hadden we niet voorradig).
6 september 2009
Het is een bijzonder smakelijk gerecht en de lever smaakt heel zacht. Niet eens naar lever.
Bas heeft zwartbles schapen. Hij laat een stuk of tien lammeren nu slachten. Het vlees wordt verkocht in pakketten. En meestal gaan er twee of drie oudere ooien naar een opkoper. Op transport naar … zeg het maar: Griekenland? Turkije? Marokko?
Vreemd genoeg eten we in Nederland nauwelijks schaap. Terwijl het ontzettend lekker is – dat men denkt dat het ranzig is, is het grootste misverstand dat er bestaat.
Kijk eens op daarom eten we schaap.
Lees dit eens over de barbacoa die we op ons erf hadden.
En ooit deze schapengoulash geproefd?
Dus Bas vroeg of ik interesse had in de ooien. Dat was niet tegen dovenmansoren gezegd. We eten zelf niet veel vlees, maar we vinden de liefhebbers wel. Zeker weten.
Deze zaterdagochtend was het inpakken bij het slachthuis. Twee ooien gingen in bouten en poulet mee. Poulet voor gehakt, worst, paté, stoofvlees e.d. De slachter had kratten met hart, levers, nieren, testikels en lamstongetjes achtergelaten.
Om hart en de lamstongetjes had ik speciaal gevraagd. Niets weggooien.
“Vroeger deed ik wel lever bij de vleespakketten,” vertelde Bas. “Maar dat wilden de meesten niet, dus ben ik ermee gestopt.”
“Gaat dit dan allemaal weg?” vroeg ik. Hij knikte bevestigend.
“Dan neem ik de lever en de nieren mee.”
Ik keek naar de testikels. Ongelofelijk groot voor lammeren: vuistdikke dingen.
“Ja, de rammetjes waren al best groot en hebben ballen,” lacht Bas – met de nadruk op ballen.
De slachter vertelde dat de islamieten dit een delicatesse vinden. En hij deed voor hoe deze van de beschermende laagjes (huid/vliezen) moeten worden ontdaan voordat ze worden bereid.
“Het is echt lekker,” zei hij.
We waren op. We huldigen Van Kop tot Kont, dus namen we ook de ballen mee.
Mrs. M is gek op lever. Dus ik moet deze avond schapenlever bereiden. In het Nederlands is er vrijwel geen recept met schapenlever te vinden – ja, één: op Daarom eten we schaap. Hoe verrassend.
Googlen op ‘mutton liver recipe’ levert veel meer op. Alles van Zuid-Indiase origine. En zo is ook dit recept op deze site gekomen. Ze eten het met idli en dosa.
Wij aten het met bruine rijst.
