Pers de knoflook uit en zet apart. (Waarom? Lees dit boek.)
Trek het snijbietblad van de nerf, was het, slinger het droog en scheur het stukken. Doe een beetje olie in een kasserol en blancheer daarin de snijbiet met nauwelijks of geen aanhangend water. Blijf omscheppen anders bakt het aan.
Als het gaar begint te worden, uit de pan scheppen en terzijde zetten.
Pers de knoflook en fruit deze met de salie even aan in de olie. Voeg de tomatenblokjes erbij, de snijbiet en de olijven. Peper en zout. Laat nog ca. 10 minuten sudderen en doe er voor het opdienen een flinke scheut yoghurt over. Nog wat peper uit de molen op de yoghurt.
21 juli 2006
Het is weer tijd voor snijbiet. De planten zijn behoorlijk fors geworden. Het voordeel van snijbiet is dat je het niet onmiddellijk moet eten, zoals kapucijners, sperziebonen en ook courgettes, voordat deze te groot worden.
10 augustus 2007
Met zijn drieën (Mirte deed de tuin) een enorme hoeveelheid gegeten. Veel snijbiet is door de beroerde zomer geschoten. Ook graaft er iets in de tuin die ondergronds de snijbietwortels eet. Een stuk of drie planten lagen om, te sterven, zonder wortels en met gaten in de grond.
24 juli 2015
Hebben we dit acht jaar geleden voor het laatst gegeten? Het is zo verdraaid lekker. Een vergeten gerecht tussen de vergeten groenten. Mrs. M vond het verrukkelijk. En zo is het.
Vaker maken!
Bijzonder lekker. Ik mag het vaker maken.
Met rijst en eigenlijk lamsvlees, zou moeten, vanwege de salie.
