15 april 2012
Zuurkool met spek, kennen we. En spek en bonen, kennen we. Maar dat laatste heeft noch met het vlees noch met de peulvrucht te maken. Het is oud-Nederlands voor studentenhaver. Lees dit maar.
|
|
Flageolets zijn verfijnde kleine witte of meer lichtgroene boontjes. Eigenlijk heel Frans. Ze hebben een zachte smaak (romig?) en blijven heel bij het koken. Tijm kennen we. De plant heeft zich goed gehouden bij -20, afgelopen winter. Dus een paar takken "voorjaarssnoei". En in het vat zit de laatste zuurkool. Dat was het dan tot het late najaar. Dit is een puike schotel; Mrs. M vond het verrukkelijk. Bereiding Week de bonen een nacht en kook ze in een dik uur in licht gezouten water gaar. (Beetgaar vinden wij lekker.) Als u een beetje gevoel voor timing hebt, kan het navolgende tijdens de laatste fase van het bonenkoken: De spek bakt u in een kasserol (stevige pan) uit, zo mogelijk in eigen vet, maar een scheutje olie kan helpen. Spekjes uit de pan, apart zetten. Bak de uiringen bruin – die kleur zullen ze snel krijgen vanwege het feit dat de spek hiervoor in de pan is gebakken, maar u snapt wat we bedoelen. Uiringen uit de pan.
Doe vervolgens de zuurkool in de pan en een fikse scheut of twee, drie, witte wijn. En de tijmblaadjes. Omscheppen. De uiringen en spekjes erdoor. De bonen erdoor en met het deksel erop even laten stoven. Niet te lang. |
|
|
|
|
|
Wij namen katenspek.
Vandaag heb ik deze zuurkoolschotel gemaakt voor ons en ik vind hem geweldig. Zelf verdraag ik geen ui en dat heb ik vervangen met gebakken appel en ging heel goed.
Dankjewel we gaan dit zeker herhalen!