Een verrassende schotel van gesmoorde venkel met kokosmelk en dunne plakken zoete aardappel.
- 1 st fikse ui, in dunne plakken
- 1 st knolvenkel, in net zo dunne plakken
- scheuten olijfolie
- 2 tenen knoflook, geperst (kwartier voor het de pan in gaat)
- 2 theel gedroogde tijm
- appelciderazijn
- 400 ml kokosmelk (blikje)
- snuffen zout
- 400 gr bataat, in net zo dunne plakken (wij hebben witte gebruikt)
- geraspte kokos
- muesli (geen zoete of granula)
- tapioca of ander verdikkingsmiddel (arrowroot, maizena e.d.)
-
Neem een stevige pan (kasserol) en verwarm daarin een scheut olijfolie. Smoor de ui tot het glazig is cq een beetje begint te bruinen.
-
Doe de venkel, tijm, knoflook en wat zout erbij, schep erdoor en doe er een beetje water bij. De venkel moet ook wat glazig/gaar worden.
-
Doe de kokosmelk erbij en een scheut(je) appelciderazijn. Proef zelf even hoeveel azijn je wenst. Breng aan de kook.
-
Doe er tapioca bij. Niet al te veel. Beter een beetje meer. De bedoeling is dat het een dikke saus wordt. Tapioca lost niet in seconden op, dus ff geduld betrachten.
-
Als het een mooie dikke saus is, vuur uit en in een kom bij de plakken zoete aardappel gieten. Meng alles goed.
-
Schep over in een ovenschaal. Schud en strijk glad.
-
Zet een half uur in een oven op 200° C
-
Houd de oppervlak van je ovenschaal in gedachten. Die moet zometeen worden bedekt met een mengsel van gemalen muesli.
-
Heb je een keukenmachien of iets dergelijks? Mooi! Die de muesli erin, wat gemalen kokos en een goede scheut olijfolie. Maal! Niet te fijn, maar zo dat je mooi gemengd strooisel krijgt.
-
De ovenschaal uit de oven halen, het strooisel erover doen en pakweg tien minuten terug zetten.
-
Klaar. Schep op borden.
Wij schaven alles met de mandoline in vrij dunne plakken cq ringen.
Bij de venkel bij de eerste schaafsels de meer massieve kern eruit halen en weg doen.
26 december 2021
Het is Tweede Kerstdag. Geen diner, lekker met zijn tweeën. Ze zegt: “Ik wil venkel met zoete aardappel.” Begin deze maand aten we al geroosterde bataat met prei en venkel. Erg lekker, maar niet nu alweer een tweede keer. Een beetje googelen met deze twee ingrediënten bracht me op de basis voor dit recept. De oorsprong is iets paleo‘s en zonder duidelijke maten, temperaturen en dergelijke. Wij hangen geen enkel voedselgeloof aan, behalve: Eet veel groenten en minder vlees. Maar dat wil niet zeggen dat er geen leuke ideeen zijn in de hoeken van low-carb en nu paleo.
Halverwege dacht ik: “Dit wordt een ronduit smerige hap.” Maar de schotel die uiteindelijk uit de oven kwam, zag er goed uit. En na de eerste paar happen zei Marijke (v/h mrs. M): “Erg lekker.” Zo zie je maar weer.
Er gaat wat tapioca in. Dat is cassavemeel. Zetmeelrijk. Niet erg paleo, zou je zeggen. Maar de oermens maakte ook niet zo’n schotel en knolvenkel bestond toen ook niet. Blijft wel raar, bataat (zoete aardappel) en cassave zijn oorspronkelijk uit Zuid-Amerika; binnen paleo schijnen tomaten, aubergines, aardappels (nachtschaden) te zijn “verboden”. Omdat de eerste mens uit Afrika kwam. En omdat nachtschaden in hun ogen antinutriënten aanmaken – verdedigingsmiddel tegen (insecten-)vraat, dus volgens de paleo-predikers, ongeschikt voor de mens. Nu is het zo dat ook kolen en andere gewassen antistoffen aanmaken als ze worden aangevreten – doorgaans zijn die juist gezond voor de mens.
