Een werkelijk verrukkelijke quiche gemaakt van deze vergeten bladkool of, zoals de Groningers zeggen: snijmoes. Afgetopt met wat tomaatjes.
- Deeg voor quiche
- 800 gr Bremer Scheerkohl / Groninger snijmoes (netto, dus verwerkte kool in de quiche)
- 2 st ui, gesnipperd
- 3 tenen knoflook, geperst, kwartier tevoren
- 2-3 theel gedroogde marjoraan / marjolein / oregano
- peper uit de molen en zout
- 1 eetl reuzel of ghee of boter
- 4 st ei
- 1 beker ricotta (200 gr)
- beetje zout
- 200 gr vers geraspte Parmezaan
- tomaten in plakjes of zo
-
Van de scheerkool of snijmoes strip je het blad van de dikke nerf. Stam en dikke nerven zijn goed voor de composthoop of varkensvoer. Was het drie keer, laat goed uitlekken of zwengel het droog. Snijd fijn – niet al te fijn, grof fijn.
-
Neem een ruime stevige pan (kasserol). Smoor daarin de ui een minuut of tien, zodat ze glazig is. Doe de knof erbij en dan ook de kool. Die gaat enorm slinken. Dat duurt misschien ook een tiental minuten. Breng dan op smaak met peper, zout en voeg de marjoraan toe. Vuur uit.
-
Werk het deeg in de quichevorm (wij gebruikten een grote lap bladerdeeg). Bak het blind voor in een oven die op 200° C is ingesteld.
-
Na 10 minuten de quiche uit de oven halen, verdeel de koolmassa gelijkmatig erover.
-
In een kom meng je de 4 eieren, ricotta en kaas. Een mixer is handig. Giet dit mengsel over de quiche. Het lijkt misschien te weinig, maar goed verdelen en een paar keer de quichevorm schudden, zodat het vulsel inzakt en verspreid.
-
Leg er wat plakken tomaat op.
-
Bak gedurende een kwartier tot 20 minuten, in elk geval tot de quiche begint te bruinen en de vulling stevig is.
-
Laat wat afkoelen en serveer.
Wij hebben de kolen vrij groot laten worden, een centimeter of 30 à 40. Voor dit gerecht zijn een stuk of zes gebruikt. We aten er wel twee dagen van 🙂
In plaats van de kool kan ook snijbiet of spinazie of andere bladkool (eeuwig moes?) worden gebruikt. Maar dit is natuurlijk leuker.
Wij gebruikten een restant zongedroogde tomaten op olie.
24 mei 2022
Bij wijze van nieuwsgierigheid en experiment hadden we Bremer Scheerkohl gezaaid. Een in Duitsland in vergetelheid geraakte groente. En opgenomen in de Duitse Ark van de Smaak van Slow Food. Blijkt hetzelfde te zijn als Groninger snijmoes – niet zo gek, geografisch gezien.
Deze quiche, geïnspireerd door een Duits recept, is verrekte lekker.
Je kan Bremer Scheerkohl jong en klein eten – bij wijze van raapstelen (maar dat is het niet!) – en groter. Dat deden wij. De palmkool moet nu op dezelfde plek komen te staan, dus de komende dagen eten onze huishoudens deze kool.
