Dahlia, de koningin van de pluktuin

Het onlangs verschenen boek van Angelo Dorny gaat over dahlia’s. Er staan veel mooie foto’s in en het is niet zeer diepgravend. Maar praktisch genoeg om nuttig te zijn, vooral als je met dahlia’s wil beginnen, of als je ze simpelweg heel erg mooi vindt. En het is vanuit zijn eigen ervaringen geschreven, wat altijd een pluspunt is.

Wij schreven eerder een recensie over het boek Tomaat van Angelo Dorny. Dat vonden we zo goed dat je het nu ook bij ons kunt aanschaffen. In 2022 kwam hij met een fijn boek over kippen. Hij heeft het afgelopen decennium een stuk of acht boeken geschreven. Inmiddels is Angelo een bekende Belg in tuinkringen, en heeft zijn bedrijf zich uitgebreid naar potten, vazen en bloemen- en groentezaden. We lezen: ‘een zorgvuldige selectie van bloemen en groenten’. Helaas is de herkomst onduidelijk; wij hebben op de site in elk geval niet kunnen vinden waar ze vandaan komen. Misschien een idee voor Angelo om dat aan te vullen en of ze bijvoorbeeld biologisch zijn.

Terug naar het boek. Dahlia’s zijn de favoriete bloemen van Angelo. De ondertitel van het boek luidt dan ook: ‘Ode aan de koningin van de pluktuin’. Het is ontegenzeggelijk een mooi boek met prachtige foto’s van dahlia’s. En foto’s van Angelo. In de inleiding wordt kort de herkomst en geschiedenis van de plant besproken en hoe het aan zijn naam kwam. Uiteraard komt het kweken (zaaien, zaad winnen) aan de orde, dahlia’s in de tuin, dahlia’s in potten, ziekten en belagers (slakken, bladluizen en meer), bloemschikken en zo’n vijftig dahliavariëteiten. Het is luchtjes en licht beschreven: veel foto’s en relatief weinig tekst en uitleg. Maar dankzij Angelo’s eigen ervaring bevat het goede informatie. Zeker als je wilt starten met dahlia’s zelf kweken.

Dahlia ouderwets? Nee: hip!

Dahlia’s hebben bij sommigen een wat ouderwetse bijklank – de Nederlandse Dahlia Vereniging bestaat niet voor niets al ruim 100 jaar. Maar vergis je niet, ze zijn weer helemaal hip. Dat zal zeker bijdragen aan het succes van dit boek. Er staan goede teelttips in, zoals over het bewaren van de knollen en het werken met dahliazaden. Ook gaat Angelo uitgebreid in op plukken, drogen en bloemschikken – alles wat je met dahlia’s kunt doen. Dat is voor ons wat verder van het bed, net als het overzicht van de favoriete soorten dahlia’s van Angelo (bijna alleen in roze tinten) dat bijna de helft van het boek inneemt. Het levert wel mooie plaatjes op. Er bestaan volgens Wikipedia wel 20,000 verschillende dahliavariëteiten, dus de vijftig van Angelo zijn het topje van de ijsberg. Persoonlijk vinden wij vooral dahlia’s met open bloemen mooi en interessant; insecten hebben daar ook nog iets aan, zeker in de nazomer. En alle kleuren mogen van ons meedoen.

Eetbaar

Slechts één regeltje op een inleidende pagina vormt de link naar onze interesse in dahlia’s (en de reden voor deze recensie): ze zijn eetbaar. Angelo vertelt, in een kadertje, kort dat hij het uitprobeerde. Rauw vond hij ze niet lekker, uit de oven iets beter. Maar hij houdt toch vooral van dahlia’s als bloemen. Die kun je overigens ook eten, net als het blad. Net als yacon, aardperen en schorseneren, bevat de dahliaknol veel inuline, een prebioticum die de darmfunctie stimuleert en kan helpen bij een stabielere bloedsuikerspiegel.

Er bestaat ook al een mooi Duitstalig boek over dahlia’s van kwekersdochter Anne-Sophie Panzer, waarin een aantal recepten zijn opgenomen. Echter die lijken van het type ‘spekblokjes’ – oftewel, als je maar voldoende smaakvolle andere ingrediënten toevoegt, wordt het vanzelf lekker. Als je meer wil weten over dahlia als eetbaar gewas, is deze (Engelstalige) internet pagina waarschijnlijk een beter startpunt.
Misschien ten overvloede: eet geen gekochte dahlia’s (bloemen, blad, knollen) die niet gecertificeerd biologisch zijn. Bloemen en bloembollen uit de normale sierteelt zijn helaas vaak gifbommen. Er zijn gelukkig biologische opties, kijk bijvoorbeeld eens bij De Bloemoloog of bij De Warande – Sterkebollen.nl. Niet alleen voor dahlia’s!