Bonte bentheimers tegen Japanse duizendknoop [4]

In 2015 werden zes biggen van pakweg 12 weken aan de Nico Bovenweg in Oosterbeek uitgezet om daar de Japanse duizendknoop te bestrijden. In 2016 deden zes grotere varks het werk en op 1 april 2017 is moeder Anna met tien iets grotere biggen losgelaten op het terrein.

Hoewel sommigen onder ons altijd een instant oplossing verwachten

, lijkt het project lijkt voorspoedig te verlopen. Eind vorig jaar en begin dit jaar zijn er behoorlijke stukken kaal.

---

Gevolgd en gevlogt

Dit jaar zijn we begeleid door vlogster Dinotra Heymans, van Social Media Rescue. Binnenkort verschijnt haar montage van het geheel. We zijn benieuwd.

Dinotra filmde alles. Ze had voor de klep van de varkenstrailer een, wat heet, action camera, in de grond geparkeerd. De dieren liepen er gelukkig omheen.

---

Onbalans

Het stuk grond is vijfduizend vierkante meter. Dat bleek erg groot en de groeikracht van Japanse duizendknoop eveneens. We leerden dus dat er een onbalans was tussen terreingrootte en aantal varks. Dus zes biggen of zes grotere varks waren te weinig. Daarom nu meer. Het terrein kleiner maken is lastig gezien het feit dat er een wadi (natuurlijke regenwaterafvoer/beek) door loopt.

Varkens graven en wroeten ook.Voorts hadden we geleerd dat Japanse duizendknoop niet bovenaan de voedselvoorkeurslijst staat. In het eerste jaar zagen we dat het terrein eerst werd geschoond van nog in en op de grond liggende tamme kastanjes en eikels, vervolgens speenkruid en berenklauw. En daarna pas de Japanse duizendknoop. In het tweede jaar was dat uiteraard al anders.

Belangrijk voordeel van varkens, in tegenstelling tot andere dieren, zoals schapen, is dat ze tot wel een meter diep kunnen wroeten en graven om voedsel (de wortels) te vinden.

---

---

Geweldige buurtbewoners!

De mensen die in de naaste omgeving van de dieren wonen, houden een oogje in het zeil en voeren de dieren elke dag. Een keer ‘s ochtends en een keer ‘s avonds. Na het eerste jaar waren ze allemaal nog even enthousiast en gingen we een tweede jaar (2016) in. En, gedragen door hun enthousiasme, nu dus alweer het derde jaar. Eerlijk is eerlijk, dat is voor ons (wij, Sjef Meijman en André Menting van Gemeente Renkum) een ontzettend fijn idee. Want wat wil je nog meer?

April tot november
De dieren lopen er zeven maanden. Bonte Bentheimers zijn winterhard, maar daglicht en de watervoorziening spelen een rol. We kunnen niet van de buurtbewoners – ook wel: hulpboeren – verlangen dat ze ‘s morgens in het duister, voor ze naar hun werk gaan, de dieren voeren. En idem voor de avond. Als het ‘s winters vriest is er geen watervoorziening en krijgen de dieren pap. Dat is een fikse klus. Dat mogen we niet verlangen in dit project.
Dus effectief hebben de varkens nu ruim een jaar hun werk gedaan. In de groeiperiode van Japanse duizendknoop.

---

Tien jaar

Japanse duizendknoop is een behoorlijk invasieve plant die veel schade aanricht. Stichting Probos zoekt voor de Nederlandse overheid uit welke manier van bestrijden het beste past. Daar hoort een natuurlijke manier, zoals met varkens, niet bij. Middelen die Probos uitprobeert zijn: zeer frequent maaien (uitputten van de groeikracht), afdekken, afgraven en bestrijdingsmiddelen. Dit experiment valt (dus) buiten het bestaande overheidsprogramma.
Uit informatie uit Duitsland en Zwitserland blijkt dat bestrijden op de hiervoor genoemde wijzen wel tien jaar kan duren. Okay, er zijn werkwijzen waarbij de stammen van de plant elke vier tot zesweken met RoundUp moeten worden geinjecteerd. Dan kan het sneller. Maar dat is nogal arbeidsintensief en RoundUp staat ernstig ter discussie.
Bij ons (MergenMetz) hadden de varkens in enkele jaren de Japanse duizendknoop uitgeroeid. Omdat we toen nog geen directe wetenschap van het probleem hadden, hebben we niet echt opgelet. Maar we hielden nog lang geen tien jaar varkens op dat stuk grond.

Dit project bundelt een aantal mooie dingen: biologische bestrijding, waarschijnlijk korter dan tien jaar, minder kosten en bovendien financiële baten in de vorm van mooi varkensvlees. En niet in de laatste plaats: het plezier dat mensen, de buurtbewoners en hun kinderen, er aan beleven. Maar ook passanten. We weten dat velen even omfietsen, langs de dieren.

---

Anna is terug

Anna is een van de zes biggen uit 2015 die door Sjef Meijman waren geleverd. Ze overwinterde in de winter van 2015 op 2016 met twee zussen bij ons

. Deze drie zeugen werden – voor ons ongewenst – gedekt door onze beer, die op miraculeuze wijze onder het hek dat hen scheidde door was getijgerd. Dergelijke driften zijn kennelijk niet te stoppen.
De twee drachtige zussen verhuisden naar Sjef Meijman in Veenhuizen en kregen daar hun biggen. Anna bleef bij ons en kreeg haar eerste worp op 5 april. De oorspronkelijke zes konden niet terugkeren. Voor het project in Oosterbeek had Sjef daarna (dus) zes grotere dieren beschikbaar gesteld.
Op 15 december 2016 wierp Anna bij ons opnieuw (lees dit).  Nu keerde ze terug naar het terrein dat ze in 2015 mocht uitkammen en met haar tien biggen.

---