Lamslever. Het klinkt gek. We eten eigenlijk nog nauwelijks lever, anders dan varkenslever in paté of worst. Maar van een één jaar oud lam, het zeldzame ras zwartbles, dat biologisch is gevoed en lekker buiten heeft gelopen, dat smaakt uitstekend. Dit is een robuust recept.
- 450 - 500 gr lams- of schapenlever schoon, gewassen en in plakken;
- 20 gr boter;
- 1 fikse ui in kwart ringen;
- 150 gr spekjes;
- 2 tenen knoflook geperst (een kwartier tevoren);
- takjes tijm of rozemarijn;
- bloem;
- zout en peper uit de molen;
- scheutje balsamicoazijn;
- 500 ml water kokendheet;
- maizena of ander verdikkingsmiddel
-
Meng in een diep bord de bloem, peper en zout;
-
Verhit de boter in een ruime koekenpan, als ze gesmolten is de ui, spekjes en rozemarijn of tijm toevoegen. Bak en roer een paar minuten;
-
Dep de plakken lever droog en haal ze door de bloem;
-
Bak de lever om en om een minuut of vijf, zes, zeven (afhankelijk van de dikte) tot beide kanten bruin zijn. Voeg dan azijn en het kokend water toe.
-
Meng wat vocht met de maizena en voeg dit roerend toe aan de koekenpan. Breng aan de kook.
-
Als de lever goed is - dat is persoonlijk, de een wil het rood, de ander rosé of door en door gaar - serveer het geheel.
-
Lekker met pastinaakstamppot.
Mrs. M is gek op lever. Wij lenen onze trailer uit aan Bas. Bas houdt het zeldzame ras zwartbles schaap. Mannen zijn waardeloos. Je hebt maar een mooie ram nodig en veel ooien voor een kudee. Dus periodiek gaan de oudere mannelijke lammeren naar de slacht. En zo af en toe ook een ooi. Wij worden "betaald" in restanten die niemand wil hebben: harten, kloten en lever. En soms schapenbouten, rug enzovoorts. Want blijven jullie maar denken dat schapenvlees niet lekker is en sterk van smaak. Het grootste misverstand van Nederland dat niet is uit te roeien. Ha, wij zijn er blij mee!
yyy
