Stukjes radijs gestoofd met het groen en knoflook, gemengd door de pasta en bestrooid met uitgebakken spekjes en Parmezaanse kaas.
- 800 gr radijs met loof
- 2-3 tenen knoflook, geperst (een kwartier tevoren)
- 300 gr droge pasta (tagliatelle, spaghetti, penne e.d.)
- 125-200 gr spek in kleine blokjes
- 2 eetl citroensap
- peper uit de molen
- zout (misschien)
- Parmezaanse kaas, vers geraspt
- 1 scheut olijfolie
-
Bak op laag vuur de spekjes uit, dat duurt even. Neem een stevige pan (kasserol). Ze moeten lekker uitgebakken worden. Maar niet te hoog vuur! Langzaam is beter.
-
Zet alvast water op op laag vuur op om straks de pasta te koken.
-
Schoon de radijzen, d.w.z. bewaar het mooie loof, snijd de radijzen in vier of zes partjes (wiggen), afhankelijk van de grootte. Was alles goed.
-
Schep de spekjes uit de pan en zet apart. Als er niet genoeg vet overblijft, een scheut olijfolie erin doen.
-
Kookt het water voor de pasta? Nee? Vuur hoger.
-
Smoor op laag/matig vuur de stukken radijs. Dat duurt een minuut of vijf.
-
Pasta in de pan met kokend water. Dat koken zal een mniuut of zes-acht duren (zie verpakking)
-
Doe het loof en de knoflook bij de radijsjes. Schep goed om. Het loof slinkt in enkele minuten.
-
Giet de pasta af. Doe het in de pan met radijs, loof en knoflook. Maal er flink wat peper over, doe het citriensap erbij en schep goed door.
-
Schep op de borden. Bestrooi met de uitgebakken spekjes en de kaas.
Het mengen van gesmoord loof e.d. met pasta is altijd een lastige zaak. Op de foto’s in kookboeken en professionele sites ziet het er mooi uit. Maar dat zijn dan ook speciaal opgemaakte borden die soms ver van de werkelijkheid staan.
Wij hadden zo’n 400 gram radijzen en 300 gram loof. We hadden ze heel erg vers uit de moestuin, we gebruikten voornamelijk het jongere, binnenste loof. Bij nader inzien stooft het vrij snel en worden de dikke bladnerven ook mooi zacht, dus we hadden ook meer “ouder” buitenste blad mee kunnen nemen.
25 mei 2020
De radijzen moeten er uit. Daar moet weer een andere kool staan. Dus een hele fikse bos geoogst – de kleinere naar de varkens, de grote(re) voor ons.
Dit is een verrekt lekker gerecht. Mrs. M heeft ervan genoten, dus dan is het goed.
