Het verhaal van Assepoester, zoals we dat vandaag de dag kennen, is van de hand van Charles Perrault. Hij baseerde zich op La Gatta Cenerentola, de eerst bekende Europese versie van het verhaal, dat in 1635 verscheen in het boek Il Pentamerone van de Italiaanse sprookjesverzamelaar Giambattista Basile.
Perrault schreef zijn bewerking van het oude verhaal in 1697 en introduceerde de fee, de glazen muiltjes en de koets die in een pompoen verandert. Dit razend romantische verhaal werd op zijn beurt weer bewerkt door de gebroeders Grimm. Zij verzamelden sprookjes en noemden dit verhaal Aschenputtel.
Historisch gezien is het verhaal van Assepoester zou oud als de weg naar Rome en misschien nog ouder. De Griekse historicus Strabo schreef al een versie in de eerste eeuw voor Christus.
Maar waar komt de pompoen vandaan? Deze is eerst nà 1492 in Europa geïntroduceerd. 
Misschien afgeleid van de satire van de Romeinse treurspeldichter Seneca Apocolocyntosis Divi Claudii uit de eerste eeuw? zoals sommigen denken. Want vrij vertaald heet dit "de verpompoening of verkalebassing van de goddelijke Claudius". Nu zal pompoen in die tijd iets anders hebben betekend dan wat we er vandaag de dag onder verstaan. Apocolocyntosis is overigens weer afgeleid an het Griekse Apokolokyntosis. Perrault zal vermoedelijk in een of andere taal – of tussen twee talen – een woordspeling hebben toegepast op het divi (vergoddelijking) en de verpompoening. Denkt men. Sleutel hierbij lijkt te zijn dat men vermoeidheid ook wel eens omschrijft als "na twaalven verander ik in een pompoen" – dan ben ik niets meer, oftewel: ik wil voor twaalven in bed liggen. Ergens moet dat gegeven te maken hebben met Apocolocyntosis Divi Claudii. Maar aangezien wij dat stuk nooit hebben gelezen, laat staan in het Latijn, moeten we u het antwoord verder schuldig blijven.
