Zaterdag 29 december 2012 is Monica Commandeur 's middags bij ons op de thee. We hebben diverse interesses gemeen (o.a. Slow Food en de vereniging Het Nederlandse Bonte Bentheimer Landvarken) en we treffen elkaar daarom regelmatig. Vaak in het veld, nu eens bij ons thuis. En kennelijk hebben we beide ook dezelfde ervaring met mensen die de permacultuur aanhangen.
Ik had haar vooraf door de telefoon al verteld dat ik wel moest lachen om het boek van Sepp Holzer. De eigenzinnige Oostenrijkse boer die uitgroeide tot messias van de permacultuur. Holzer maakt zijn collega's, die wel de luimen van de officiële landbouwpolitiek volgden en (dus) her en der in geldnood kwamen, impliciet voor domoren uit. Maar wie goed leest, ziet dat Holzer met zijn zuivere permacultuur niet het hoofd boven water kan houden. Hij leefde in belangrijke mate van de fruitboomkwekerij en later steeds meer van boeken, lezingen en adviezen.
Monica zei dat Holzer zelf oorspronkelijk zijn landbouwmethode polycultuur noemde en dat Fransjan de Waard het in haar vertaling permacultuur heeft genoemd.
Polycultuur is, in tegenstelling tot monocultuur, het in lagen verbouwen van gewassen. Dat heeft in essentie niets met permacultuur te maken. Hoewel het in lagen telen van gewassen natuurlijk heel dicht tegen de uitgangspunten van de permacultuur aanligt. Al google'nd beklijft het idee dat de uitgangspunten van polycultuur zijn ingelijfd of toegeëigend door aanhangers van de permacultuur. Wie zoekt op het Internet ziet dat het begrip polycultuur best wel vaak voorkomt – vooral op sites van permacultuur.
Kijk eens hier of hier (heel subtiel: hoogbouw in de permacultuur is polycultuur) of hier. Zo kunnen we wel doorgaan.
Wij gaan onze tuin niet meer Eetbare Bostuin, Eetbare Parktuin maar polycultuurtuin noemen. Zoals in een van de rapporten staat: Polycultuur is het cultiveren van veel plant- en/of diersoorten en variëteiten in een gelaagd geïntegreerd systeem.
En als we dan nog wat nadenken bij de keus van de beplanting, dan is het (ook) permacultuur.
Drones plukken appels
"In 2050 is polycultuur de landbouwmethode die wordt toegepast," zegt Monica "Het telen en oogsten in lagen levert veel meer voedingswaarde per oppervlakte op dan de hedendaagse monocultuur. Het is alleen nog wachten op de techniek."
"De drones bestaan al. Maar voor militaire doelen. Die moeten straks zeker de appels en peren plukken," grap ik.
