Eigenlijk hebben we het altijd verzaakt. Nu is dat geen ramp: onze appelbomen zijn vrij jong.
Je hebt er cursussen voor: fruitbomen snoeien. Maar op een of andere manier komt het er niet van me ervoor op te geven. Als zo’n cursus wordt aangekondigd denk ik: “Nu even niet. Doe ik straks wel.” En als het eenmaal ‘straks’ is, is het te laat en weer een jaar voorbij.
(Nu zijn onze appelbomen niet erg oud; ooit stonden er peren, maar de perenroest sloeg toe, dus vervingen we ze door appels.)
 |
Gelukkig bestaan er boeken. Zoals ‘Goed snoeien van fruitbomen en -struiken’ van F. (Friedrich). Hilkenbäumer, Duits fruitteeltwetenschapper. Een boek dat in 1979 door de Groenboekerij op de markt is gebracht, met een © 1978 Neuman Verlag, Leipzig. Mooi spul van vóór Die Wende. Het staat al jáááren in de kast. En dit jaar heb ik het gepakt. (En wat zie ik? De inleiding is van Julia Voskuil! Op zijn zachtst gezegd, geen onbekende van ons. Dat heeft ze me nooit verteld.)
Het boekje bevat eigenlijk weinig tekst. Veel tekeningen. Vruchten of groei1) Het is een beetje hannesen met fruitbomen. De balans tussen vruchthout – horizontalere takken – en vegetatieve groei – opgaande takken. Kort door de bocht: meer horizontale takken is meer vruchten en minder sterke groei van de boom. Toen we de bomen plantten, hebben we wat takken vrij horizontaal gebogen: met een touw en dan naar de boompaal. Overlevingsdrang2) Hoe slechter het de boom gaat, hoe meer vrucht deze zal dragen. Oké, het is niet geheel waar, maar wortelsnoei (afsteken rondom) en het afknijpen van de voedselstroom (bijv. door een ijzerdraad rond de stam aan te draaien) remt de stroom aan bouwstoffen. De groei wordt geremd, de vruchtbaarheid neemt toe. Wij hebben dat niet gedaan. Grote wonden3) Grote wonden afdekken. Wij hebben alle wonden van de bomen netjes afgesmeerd met bomenbalsem. Dat voorkomt ongewenste effecten – rotting. (Zeker bij snoeiwonden die het water opvangen.) Met het plaatje links in de hand hebben we de boom zo goed en kwaad als het kan gemodelleerd. Hoofdtak en luchtKies een hoofdtak. Deze kan best bestaan uit een links- en rechts gesnoeid takkenstelsel, als ze maar omhoog gaat. Concurrerende hoofdtakken verdwijnen of worden afgebogen. Meer lucht en licht in de kroon en we hebben – het is nauwelijks te zien – een onderste tak min of meer horizontaal gebogen, door er een bamboestok langs te binden. Een spalk. ZomersnoeiNu moeten we in de zomer van 2012 even opletten dat zich niet te veel opgaande loten ontstaan. Die nemen we dan subiet weg.
|
 |
|
 |
|
 |
