Geslaagde Open Ecotuin 2011

Gisteren was het Open Ecotuindag bij ons. Onder het motto Kunst, Koffie en Rabarberwerken trokken we meer bezoekers dan vorig jaar.

Hadden we in 2010 een entree waar we de bezoekers registreerden, dit jaar deden we dat niet. Hoeveel belangstellenden we uiteindelijk hebben getrokken, blijft gissen. Maar het was voortdurend aangenaam druk.

Biologisch evenwicht is rode draad

Het brede scala aan groentegewassen dat we in onze tuin hebben, is uiteraard boeiend. Maar uit het vraag en antwoordspel met de bezoekers blijkt dat de rode draad van het ecologisch tuinieren het biologische evenwicht is.
"Heeft u geen last van slakken?"
"Uw kool is helemaal niet aangetast door rupsen?"
"Wat zijn die dingen om de voet van de kool?" [koolkragen]

Toen we onze moestuin begin 2004 van pakweg 50 m² oprekten naar 300 m² ging ik de eerste jaren elke avond op slakkenjacht. De kolen moest ik regelmatig schonen van de rupsen. Maar daarna werd het minder: er wonen padden in onze moestuin en egels (slakkeneters) en mezen en andere vogels doen zich ongetwijfeld te goed aan de rupsen.
Tussen de kolen plant ik ieder jaar steevast agastache, de dropplant. Volgens ingewijden zou de lucht van de agastache de koollucht verdoezelen en dus worden minder vlinders gelokt.
Van die dingen. Het enige dat we niet onder de knie hebben gekregen zijn de aanvallen van de uien- en wortelvlieg. Het bestrijdingsmiddel dat ik nu met succes gebruik is insectengaas.
En last but not least: ons zesjaars roulatieschema. Het duurt zes jaar eer dezelfde gewasgroep op hetzelfde stuk grond staat. Hierdoor wordt de grond ieder jaar anders benut en ontstaat geen uitputting – dat allerlei nare gevolgen kan hebben.

Kunst, koffie en Rabarberwerken

 "Rabarberwerken," zei Cokkie van Leeuwen van Frutti Confetti een paar weken geleden tegen ons. "Noem het zo maar. Klinkt zo lekker robuust."
Weken lang hadden we de rabarber in onze tuin ongemoeid gelaten, opdat er voldoende zou zijn. Cokkie was de hele dag in de weer met rabarber: op taarten, jams en meer. Kilo's heeft ze verwerkt.

PUUR Koffie was aanwezig met de volledige koffiekraam en de professionele espresso-installatie. Onze gasten konden zich op het terras laven aan puike eko fair trade koffie van Illimani met een stuk ter plekke bereide rabarbertaart van.

Keramiste Nicoline Nieuwenhuis had een selectie van haar werk uitgestald. Prachtige vazen, schalen, bekers tegen een uiterst schappelijke prijs.
"Je moet er een 1 voor zetten," zei ik toen ik een prijs las.
"Dat zegt mijn zus ook," antwoordde ze "Maar dit is mijn werk, dit is mijn inkomen, dus ik verkoop liever wat meer dan dat ik mij hoog in de markt weg zet."  (Nicoline haar tweelingzus Jit is ook beeldend kunstenaar.)

Verbazing – Kunstroute Renkum

Net als vorig jaar viel de Open Ecotuindag samen met de Kunstroute Renkum, waarbij alle kunstenaars in de vijf dorpen die de groenste gemeente van Nederland telt, hun werken meest aan eigen huis ten toon stellen. Toen viel het ons op dat een aantal bezoekers aan onze open tuin de kunstroute volgde. Daarom hadden we medio juni 2010 contact met de stichting opgenomen voor een samenwerking. Maar niets vernomen.

Cokkie van Leeuwen, van origine ook beeldend kunstenaar en ooit uit dezelfde gemeente en kent dus de Renkumse kunstwereld, had begin 2011 wederom contact opgenomen: jammer, alles was al gepland.

Gisterochtend was een van de eerste bezoekers aan onze tuin de voorzitter van Stichting Kunstroute Renkum. Hij deponeerde een stapel folders en routekaarten op de tafel op het terras en verdween. Ik had hem niet gezien. In de middag kwam hij terug; hij had nu wat meer tijd. Wie of wat schetste mij verbazing: de voorzitter van Stichting Kunstroute Renkum is Willy Tiggeloven, overbuurman uit de tijd dat we in Oosterbeek woonden.
"Volgend jaar komt het helemaal goed," glimlachte hij.
We rekenen op je, Willy!