Bij Ristorante Adriano aten we voor het eerst gevulde courgettebloemen. Courgettebloemen uit eigen tuin, welteverstaan. En dat was een bijzondere ervaring.
"Ik denk dat ze vanavond nog wel plaats hebben," zei Marijke om een uur of vijf. Het restaurant van Adriano en Gea Frassi in Heveadorp (Doorwerth) zit namelijk vrijwel elke avond vol als wij bellen. Of beter: bijna elke keer als wij denken 'vanavond gaan we lekker bij Adriano eten' blijken alle tafels bezet. (De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we altijd op het allerlaatste moment bellen.) Maar op vrijdag de 13e speelt het Nederlands elftal haar wedstrijd tegen Frankrijk. Dan moet er wel plaats zijn.
"Helaas, alle tafels zijn bezet," zei de medewerker door de telefoon.
"Ah, nee, hè! Dat kan toch niet! Het Nederlands elftal speelt! De mensen horen thuis voor de buis te zitten. Weet je het zeker?"
We hadden geluk. Er was een afzegging. ("Die mensen hadden zes weken geleden al geboekt," vertelde Adriano later "Ze wisten toen nog niet dat Nederland zou spelen." Hij heeft zelf de 3-0 nederlaag van Italië nog niet helemaal verwerkt, althans: hij wil het er gewoon niet over hebben.)
De eerste courgettes
Vlak voor we vertrokken plukte ik de eerste courgettes uit de moestuin. Een stuk of acht. Nog klein, circa 10 cm lang, en met bloem. Het surplus aan courgettes brengen we al twee zomers naar Adriano. Klein, kleiner dan in Nederland normaliter in de winkel ligt. Dan zijn ze veel lekker. En liefst met bloem. Vanavond zou hij de eerste van 2008 krijgen.
Toen ik met de dingen in mijn handen in de keuken stond, zei Marijke: "Jij brengt de bloemen telkens naar Adriano. Ik vind dat je ook zelf eens gevulde courgettebloemen moet maken." En dat had ze vorig jaar ook al een paar keer gezegd.
"Echt. Deze zomer gebeurt het. Maar nu niet," beloofde ik haar plechtig.
"Nu al?" reageerde Adriano verrast toen hij de courgettes aanpakte. Het waren er nog niet veel, maar door de warme april- en meimaand zijn de courgettes er dit jaar wat eerder bij, vertelde ik hem. We lieten hem in de keuken en gingen aan tafel.
"Deze kennen jullie al," zei Gea even later en ze zette twee borden voor ons op tafel. Op elk lag een in de lengte gespleten courgettetje met een met tonijn gevulde bloem eraan en daarnaast verse tonijn met een balsamicodressing.
Heerlijk. Fraai. Eenvoud. Smaak.
Zowel Marijke als ik had nog nooit gevulde courgettebloemen gegeten. Dit was voor ons dus de eerste keer. En nog wel onze eigen courgettebloemen.
Recepten
Adriano had voor ons rauwe tonijn met wat eiwit en kruiderij met een staafmixer gepureerd en de bloemen daarmee gevuld. Het aanhangend courgettetje werd gespleten. Daarna heeft hij het gestoomd. Rauwe vis is eiwitrijk en bindt makkelijk en mooi. "Je kunt elke vis nemen. Witvis, met bijvoorbeeld wat basilicum," zei hij.
Andere recepten zijn:
Gevulde courgettebloemen met tomaat
Gevulde courgettebloem met mozzarella
Courgettebloem met een vulling van langoustine
