De gemeente Renkum presteert het om aan de Dominee Gewinweg de prunussen te snoeien, terwijl ze volop in bloei staan. Dat is geen bijdrage.
Een dezer dagen gaan de bijen zwermen. Imker Saskia neemt het zekere voor het onzekere en splitst op deze feestelijke dag de bijenkast.
Saskia van Orsel heeft als assistent haar dochter Aïcha (beter bekend als Noek) meegenomen.
Ze is blij als ze de bijenkast ziet
“Prachtig,” roept ze “Ze vliegen geweldig en nemen heel veel verschillend stuifmeel mee. Zie je die kleuren?”
We zien de pollen aan de poten van de bijen hangen. Van bijna wit via alle tinten geel en van dieprood tot bruin.
“Dat komt ècht door jullie Eetbare Siertuin.” Ze zegt het zonder dat we daar om vragen. (Zie foto met de groene cirkels. Klik er op voor een vergroting.)
Dat staat in schril contrast met de tuinen gevuld met plantgoed uit de centra, die onder de insecticiden en fungiciden zitten – oh, sorry, “gewasbeschermingsmiddelen”. Onlangs was dat te zien bij Tros Radar.
Ze vertelt dat twee weken geleden in haar straat de gemeente de prunussen snoeide, terwijl die in bloei stonden.
“Niet erg vriendelijk voor de bijen.”
Als er een nieuwe koningin komt, is er één te veel in de kast. De bijen gaan dan zwermen. Menig imker is zo een volk kwijt geraakt. Saskia wil dat voor zijn.
Nu moet de regerende koningin worden gevonden en die wordt met een hoeveelheid bijen overgezet in een nieuwe kast. Een paar weken geleden is de koningin gemarkeerd met een stip nagellak.
“Oranje nagellak.” Hoe toepasselijk.
De bijenkast telt twee etages. Per etage wordt raat voor raat gelicht op zoek naar de koningin.
“Veel darrenraat,” zegt Saskia. We kijken niet-begrijpend. Maar het komt er op neer dat (a) darren groter zijn en (b) ze steken niet.
“Als er veel darren zijn, is er zwermneiging.”
Saskia en Noek zijn dus mooi op tijd.
Een raat met grote cellen en veel darren er op, zet Saskia apart. Die moet er uit.
“Er zit op darren veel meer varroa. Ik neem de raat mee naar huis en zal eens zien hoeveel in dit geval.”
Speeldoppen
Ze houdt een andere raat omhoog.
“Kijk, speeldoppen,” zegt ze. Ja, we zien grote doppen op de cellen. En we begrijpen dat daar niets in is gelegd.
Het lijkt er op dat de koningin niet wordt gevonden.
“Nou, Noek, dat wordt een lange middag,” zegt Saskia tegen haar dochter. En op dat moment, bij de voorlaatste raat van de tweede etage – ja, het is haast voorspelbaar: begin voortaan gewoon achteraan – zien we de koningin.
“Met een lik groene nagellak,” zegt Noek. Mrs. M en ik zijn dus voor de gek gehouden, toen ze zeiden dat de koningin oranje nagellak op had.
“Ze zit op een raam met veel broed; het liefst wil ik dat er geen broed in zit,” verduidelijkt Saskia
De raat met de koningin wordt in de tweede kast gezet. En deze wordt verder gevuld met lege raten en raten met bijen. We begrijpen dat het relatief veel darren zijn; Saskia had graag meer werksters getransplanteerd.
Op het laatst pakt ze de raat met de darren, die ze apart had gezet. Ze schudt de darren er boven de open kast af. En dan gaat het deksel er op. De raat gaat mee naar huis om te onderzoeken op varroa.
Klaar. De hele exercitie heeft ruim drie kwartier geduurd.
“Wil je over een uur de klep open doen?” vraagt Saskia “Hij met even dicht zijn, om de bijen te laten wennen aan de nieuwe kast.”
Om 16:30 doe ik de klep open. De bijen stormen er uit. Het is een drukte van belang. Één bij vliegt mij in de haren en steekt me in de nek. Stank voor dank. Saskia is tijdens haar werkzaamheden twee maal gestoken toen ze een werkster klem zette bij het plaatsen van de raten.
