Gisteren, toen de dag ten einde liep, ontdekte ik plots de eerste shiitakes. We hadden het eigenlijk al opgegeven: zelf gekweekte paddestoelen op zelf gezaagde eiken stammetjes. Het zijn er vier.
Dat was schrikken
Omdat we volgend voorjaar meedoen met de Open Tuin-dagen van VELT, waren er twee dames op bezoek om te controleren en te beoordelen. Nee, je mag niet zomaar meedoen, je moet wel geballoteerd ecologisch zijn. Tijdens een rondgang door onze tuin, restte nog het stukje bos. We stonden aan de rand. Wilden ze het wel zien? Niet zien? Het werd al laat.
"Jullie moeten het zelf zeggen," zei ik. "Mij doe je er geen plezier mee. Ik ken ons bos al."
"Nou, vooruit, een klein stukje dan," zeiden ze. Vijftig meter verder bracht ik ze aan het schrikken. Ik slaakte een kreet van verbazing en blijdschap tegelijk: daar, op een stam die er sinds 2007 in een wigwam met andere staat, zag ik een shiitake.
Hoe het kwam
Eind maart 2008 hebben we, geheel conform de instructies, de stammen een tijd gedompeld – in onze zwemvijver. En ze daarna in ons stukje bos, op een donkere plek, teruggezet.Er gebeurde niets.
Al opgegeven
De oesterzwammen hadden al eind 2007 moeten (kunnen) verschijnen. Niets. In 2008: niets. In 2009: niets. En we zagen ook geen shiitakes. Genoeg voor mijn geliefde mrs. M om af en toe snerend te zeggen dat als ik zo geld wil uitgeven, ik de biljetten net zo goed meteen in de grond kan stoppen.Zo af en toe kom ik Judith Evenaar (Casa Foresta) en Pip Gilmore (Groene Takken) tegen. De frustratie van mrs. M projecteer ik dan vervolgens 1:1 op hen. Bij Judith had ik de pluggen gekocht. Toen ik zei dat er niets uit kwam zei ze: "Heb je wel vers eikenhout gebruikt?"
"Ja. Heel vers." (Ik twijfelde een beetje: er zat wat tijd tussen de storm, het zagen en het inslaan van de pluggen. Maar kom op, je kan niet alles op één dag doen.)
"Misschien was de boom al ziek en zat er al een andere schimmel in," was haar tweede antwoord. Met andere woorden: Je hebt pech gehad, jochie.
Dus ik had mijn stammetjes al opgegeven en knikte schuldbewust als mrs. M weer eens wat zei. Twee onbewoonde wigwams in het stukje bos.
Twee jaar wachten
De laatste zin die ik schreef luidde: 'Shiitakes nemen twee jaar eer er kan worden geoogst.'
Dat was ik even vergeten. Het is nu 2009.
Maar vooralsnog hebben we vier shiitakes van de onderkant van drie van de in totaal twaalf stammen geplukt. We moeten nog afwachten of het echt een succes wordt.
Lees hier de instructies voor het telen van shiitakes – van Groene Takken.
