Op 20 en 21 mei 2014 bezochten we de beurs van de Private Label Manufacturers Association (PLMA). Zij die voor of onder allerlei merken produceren. Enkele positieve uitzonderingen daargelaten, was het een schokkende ervaring.
Is er nog eerlijk eten? vraag je je af na een beurs als deze
. Voedsel en ingrediënten worden van hot naar her getransporteerd, gemengd, bereid en tot een eetbaar, verteerbaar product vermaakt. Met een merk om ons enige geloofwaardigheid voor te spiegelen.
De PLMA-beurs vond plaats in de Rai in Amsterdam; het is een deel food en een deel non-food. Het was dermate overweldigend dat we ons alleen op het voedsel hebben gericht.
Een klein deel van de bedrijven staat er met eigen producten. Op de vraag: “Maar waarom staat u dan hier?” luidt het antwoord: “We zijn ook bereid onder andere merken te leveren.” Het eigen merk vindt onvoldoende aftrek en stilletjes dromen ze van een supermarktketen die hun product in de huismerkcollectie wil opnemen.
Kopen met de ogen
Maar het zijn lang niet allemaal huismerken. Het kan zo maar voorkomen dat u in het koelvak van uw supermarkt drie merken vruchtensappen ziet met andere etiketten en verschillende prijzen, die uit dezelfde fabriek komen. Wij, consumenten, kopen te vaak met de ogen.
Italiaanse olijfoliefabrikanten staan er met merken dat je denkt dat je met een klein boertje uit de buurt van Pergola (Marche, Italië) te maken hebt. Niet dus.
Wat is een merk nog vandaag de dag? Oude merken als Golden Wonder herleven bij een andere producent.
U wilt worden belazerd.
Is er een verschil tussen pasta van het merk Jamie Oliver of dat van AH? Alleen in prijs.
Bulk en bagger
Veel van de aanwezige producenten zijn behoorlijk groot. De machines produceren massaal. Vanuit de fabriek wordt het over de EU, de wereld, verscheept. Dan gaan houdbaarheidsdata en conserveringsmiddelen een rol spelen. Transparantie in deze voedselketen is ver te zoeken. Zo ook de smaak. Maar een leuk ogend merk maakt veel goed.
Izico is nu de houder van het merk Beckers. Kent u de reclame? ‘Al het lekkers komt van Beckers’. Izico produceert voor veel merken. Volgens de vertegenwoordiger wordt dan het recept een ietsje aangepast. Gelooft u het? Soms wel, maar vaak is niet-aanpassen goedkoper. En bij producten als verse sappen, olijven, olie e.d. kan niets worden aangepast.
Ronduit idioot vinden we het dat een Litouws bedrijf in Nederland aardappelvlokken koopt, in Litouwen langgerekte “chips” produceert en het dan weer over de wereld – ook naar Nederland – verscheept.
De Bioderij was ooit klein en biologisch, vertelt de man die pannenkoeken bakt. De website zegt dat men begon met biogarde te produceren en dat de naam daarvan is afgeleid. Maar dat is verleden tijd. Alleen de naam is er nog. Nu is het groot.
Men produceert “verse” pannenkoeken en poffertjes. Het Belgische Creapan is onderdeel van de groep en produceert diepvriesproducten.
Blader door de foto-impressie
Weinig nieuws onder de zon.
Hoewel ik uit een totaal andere wereld kom (tandheelkundige materialen), kwam ik daar al achter bij een van de bezoeken aan grote producenten.
Men heeft een product ontwikkeld, een machine gebouwd, maar net te weinig rendabele draaiuren. De oplossing is dan simpel, behoudt het A-merk, en draai identiek qua eigenschappen een B-merk om het gewenste volume te bereiken. Het A-merk gaat dan naar een A-markt, het B-merk naar een B-markt, en zodra er groei in de B-markt zit, wordt het A-merk geïntroduceerd.
Ander verpakkinkje en vooruit met de geit, de melk, de pasta, de noem het maar op. Producenten willen en móeten winst maken, links- of rechtsom.
Arme consument die bestookt met reclames aan de achterste mem hangt, maar de volle prijs betaalt voor z’n dómheid. Essentieel is en blijft: is het écht wat het pretendeert te zijn, of wordt de koper belazerd waar ie bij staat?
Ik vrees het laatste.
We moeten dus een weg terug zoeken, want ergens hebben we een essentiele afslag gemist, die van het ravijn vandáán gaat.
Boeiend stuk overigens.
Beste groeten, Pim de Vos vanuit Dalmatie.