Witlof heeft kleine wortels

Wintervoer. Tijd om de witlofwortels (-pennen) te rooien. Ze moeten, met het loof eraan, een weekje besterven. Dan wordt het loof eraf geknipt, gaan ze onder dekaarde en vormen mooie witte stronken. Afhankelijk van de buitentemperatuur eten we dan in februari of wat later witlof. Er is echter één maar….

Witlof - de oogst - veel te veel te kleinEn dat is dat je wel behoorlijke penwortels moet hebben. Ai, dat viel tegen toen we ze vandaag uit de grond haalden. Dunne wortels. Een beetje formaat bospeen. Dat worden kleine dunne stronkjes witlof.

Hakselaar

En we waren nog wel zo enthousiast over Hollandse Middelvroeg, de witlofsoort die De Bolster levert. Begin dit jaar hadden we immers prachtige witlofstroken. Uit de pennen die we in 2007 rond dezelfde tijd hadden geoogst. (Lees dit.)
Met een groot deel van deze oogst is niets te beginnen. We hebben het door de hakselaar gehaald en op de composthoop gegooid. De dikste (= formaat dun 2007) hebben we bewaard. Één ding is zeker: dat wordt niet veel witlof deze winter.
 
Witlof - afsterven– Hier moeten we het mee doen. –

 

 
 
Witlof - daar moeten we het mee doen– Het loof sterft langzaam af; de energie trekt in de wortels. Daarna wordt het afgeknipt en worden de penwortels onder dekaarde geplant.  –

 

 

Hoe kan dat?

Witlof staat conform het zaaischema naast de pastinaken en haverwortel (= salsifis/witte schorseneer). Net als voorgaande jaren. Dus aan die combinatie kan het niet liggen.
Je zou denken dat er te weinig kali in de grond zit. Kali bevordert namelijk wortelgroei. Voor dat doel bestrooi ik het bed met pure houtas uit onze houtkachels. En volgens de aanwijzingen in de VELT-bijbel (Handboek Ecologisch Tuinieren) heb ik voldoende as gestrooid. Of zou het, op onze arme grond, toch meer moeten zijn? (In de winter van 2007-2008 was ik Rooms. Andere jaren deed ik maar wat en kieperde hele aslades leeg.)
Met een beetje wroeten heb ik gevoeld hoe dik de pastinaken en haverwortels zijn: die lijken van normaal formaat. Dus kali-gebrek kan het eigenlijk niet zijn.

Maar wat dan?

Ik sla de VELT-bijbel erop na. Bij het kopje Teeltzorgen staat dat je ze, als ze vier of vijf bladeren hebben, op ca. 12 cm moet uitdunnen. Ai. Zou dat het zijn? Heb ik dat wel gedaan? Toen ik ze rooide dacht ik vaag: "Ze staan mooi op een rij maar ook wel erg dicht op elkaar." Misschien heb ik een keer de zaailingen uitgedund en daarna vergeten ze nog eens te dunnen? Dat kan het zijn. Dan is er natuurlijk enerzijds gebrek aan licht (witlof heeft redelijk fors blad) en anderzijds de strijd om het voedsel dat in de grond zit.

Plaats een reactie