Een klassiek geflambeerde bananen in karamel nagerecht uit het zuiden van de Verenigde Staten. Wat heet ‘a New Orleans Classic’.
Het werd gecreëerd in 1951 in Brennan’s Restaurant, in de Franse wijk Vieux Carré. Owen Brennan was vriend van Richard Foster. En deze laatste werd verkozen tot voorzitter van de New Orleans Crime Commission. Om dat te vieren organiseerde Foster een diner in het restaurant van zijn vriend Owen Brennan.

Een typisch nagerecht uit Louisiana. Geflambeerde bananen met een bolletje ijs. Eenvoudig en indrukwekkend dessert. Smullen!
- 6 eetl roomboter
- 120 gr lichtbruine suiker
- ½ theel kaneelpoeder
- snuf gemalen nootmuskaat
- zout
- 3 st (bijna) rijpe, maar stevige bananen (ca. 450 gr), gehalveerd en dan in de lengte dooor
- 60 ml (witte) rum
- ijs, naar keuze
-
in een ruime koekenpan op matig vuur al roerend de boter smelten met de suiker, kaneel, nootmuskaat en zout, tot het een soort van korrelige vloeistof wordt. Dat duurt een minuut of 2.
-
Voeg de bananen toe, met het snijvlak onder.
-
Blijf koken/bakken en beweeg de bananen voorzichtig in de vloeistof. Tot de vloeistof een beetje op vloeibare karamel begint te lijken. Ook een minuut of 2.
-
Voeg de rum toe. Pas op: niet direct uit de fles, als je op open vuur/gas werkt. Steek de rum aan: met een lucifer of houdt de pan kort scheef boven het vuur zodat de vlam in de pan gaat.
-
Keer de bananen om, de snijkant dus nu boven. Maar breng ze daarna direct over op de borden. Het aantal bananenplakken per bord bepaal je zelf. Bol ijs ernaast en opdienen!
Dit gerecht moet je meteen, kort voor het opdienen, maken.
Wij flambeerden door de vlam in de pan te lokken. Dat gaat verrassend snel en, als je hebt volstaan met de aangegeven hoeveelheid rum, het blijft een bescheiden fik.


29 juni 2025
We organiseerden dit keer zelf een Louisiana Crawfish Boil, zeven jaar nadat Inge Stolk en Arjan Smit iets dergelijks bij hun toenmalig restaurant De Pronckheer organiseerden. Een unieke happening, dat moest weer een keer gebeuren, vonden wij. En Arjan en Inge waren onze speciale gasten.
We hadden in totaal 23 eters die genoten van een geweldige, bijzondere maaltijd met rode Amerikaanse rivierkreeft. Dat is een nogal invasieve en schadelijke exoot, dus eten is de meest aantrekkelijke manier van bestrijding.
Deze bananas Foster vonden we een passend dessert. Iedereen was al verzadigd, dus we hebben het bord niet vol gelegd met bananen. Maar dat kan je natuurlijk zelf bepalen. Erbij wat goede vanille-ijs.