Een zeer eenvoudig en verrassend smakelijk schoteltje van courgette, mozzarella, walnoten en ei
- 1 kg courgette grof geraspt
- zout
- 3 ui fijngesneden
- 2 handen walnoten kapotknijpen
- 1 bol mozzarella di bufala – niet anders!
- peper uit de molen
- olijfolie
-
Enige tijd tevoren de geraspte courgette met wat zout mengen, dan in een zeef of vergiet boven een kom hangen. Het zout maakt vocht los,
-
Na een uur of zo de courgette wat afspoelen en dan goed stevig uitknijpen. Het vocht moet eruit.
-
Verwarm de oven voor op 180° C
-
Neem een stevige gietijzeren pan en smoor de ui op matig vuur in wat olijfolie. Als ze glazig zijn de uitgeknepen courgette erbij doen. Roer het los en goed doorheen. Er mag ook wat peper doorheen.
-
Laat de courgettemassa minstens vijf minuten stoven, schep af en toe om. Doe dan de walnoten erdoorheen. Wij knijpen de noten in onze hand boven de pan stuk.
Vuur uit.
-
Smeer vier kommetjes aan de binnenzijde in met olijfolie. Verdeel de massa uit de pan over de kommen.
-
Maak in het midden een kuil en drapeer daar voorzichtig een ei in. Houd de dooier dus heel.
-
Leg er een plak mozzarella op. Bestrooi nog eens met peper uit de molen en schuif voor minstens een kwartier de oven in.
-
Na een kwartier is de dooier nog zacht. Wie een harde(re) dooier wenst wacht nog vijf minuten of langer. (Na weer een kwartier – dus totaal een half uur – is de dooier echt hard.)
- Wij hebben meer walnoten gebruikt dan in het oorspronkelijke recept.
- Probeer eens met wat oregano erdoor.
- Felix Wilbrink houdt van zacht eigeel, mrs. M ook en die vond het uitstekend smaken.
3 augustus 2019
De PC was op. Die kast onder het bureau zou niet meer terugkeren. De vooruitgang heeft zijn tol, want ook het brede Samsung-scherm moest weg. Nu staat er een minstens net zo breed HP-beelscherm met in de bovenrand een inklapbare camera, telefoonknoppen (ongetwijfeld voor Skype) en met speakers van B&O, want rechtsonder staat Bang & Olufsen gedrukt. Linksonder het scherm staat een klein kastje van 11,5 x 11,5 cm en 5 cm hoog. De PC. Een Intel NUC. Op het bureau, niet eronder. En met wat USB-kabeltjes eraan, want in een klein kastje past geen CD-speler, geen SD-kaartlezer en dergelijke. Die moeten dus extern worden aangesloten. Zo is dat met de vooruitgang. Kast wordt kleiner, het benodigde Umfeld groter.
Het leidde tot ingrijpende gevolgen. Er moest nu ruimte onder het beeldscherm komen. Normaliter lagen daar twee stapels papieren. Links die met financiële consequenties, rechts een berg met alles wat leuk is om te bewaren en die door de jaren behoorlijk was gegroeid. Waaronder – en inderdaad helemaalonder – een dikke stapel met in de lang verleden tijd geprinte en uitgeknipte recepten. Voornamelijk uit de tijd dat de couranten nog niet hun vorm en positie op het Internet hadden gevonden.
Die stapels moesten nu noodgedwongen weggewerkt. Dat heet van de nood een deugd maken: de recepten en andere etenswaardigheden gingen in een ordner. Met de groenterecepten enigszins op seizoensvolgorde. Op een half afgescheurd bezoedeld en verfrommeld A4-tje was dit recept geprint. Niet iets om te bewaren. Dan kan je twee dingen doen: weggooien of maken en daarna weggooien. We denken dat de auteur Felix Wilbrink is. Het recept is nu vereeuwigd in ons systeem, want op de site van De Telegraaf is het niet meer te vinden (de naam ‘courgette met ei’ nog wel, maar de link is verbroken).
Bedankt, lijkt me een leuk recept!