Eerlijk gezegd was malfatti of Toscaanse gnudi ons tot voor kort onbekend. Maar het is simpel, erg lekker en het kost wat tijd. Op Italiaanse sites wordt het (ook) als een gerecht uit Lombardije genoemd. Sterker nog: typisch voor de keuken van Brescia. Het gnudi betekent naakt en slaat op een vulling zonder pasta eromheen. Maarrrrr, het is wel erg lekker.
Gnudi of malfatti zijn balletjes van spinazie of snijbiet met ricotta en wat bloem. Nu in een ovenschotel met tomatensaus en plakjes mozzarella di bufela. Dat is genieten!
- 400 gr ricotta
- 400 gr snijbiet, spinazie, nieuwzeelandse spinazie, tuinmelde
- 1 st ei
- 1 st eigeel
- 100 gr Parmezaanse kaas, fijn geraspt
- 60 gr bloem, gezeefd
- snuf nootmuskaat
- peper uit de molen en zout
- 2-4 st verse, rijpe tomaten – of een blik gepelde tomaten
- 1-2 st ui, gesnipperd
- 2-3 st tenen knoflook, geperst, kwartier voor verhitting
- handje basilicumblad, fijngesneden
- peper uit de molen en zout
- 1 bol mozzarella die bufala (dus niet die goedkope kauwgom van koemelk).
- scheut olijfolie
-
Was de spinazie of ander bladgroen en kook het een minuut of 5 tot 8 in licht gezouten water Schep het uit de pan over in een vergiet en laat het (evt met koud water) afkoelen. Het kookwater gebruiken we straks, over een tweetal uren, weer. Vuur mag dus uit.
-
Giet de ricotta af, doe het in een kom met de gezeefde bloem, het ei en het eigeel, ⅔ de van de geraspte Parmezaan, en de nootmuskaat.
-
Knijp de spinazie zeer goed uit, desnoods wringen in een schone theedoek of kaasdoek.
-
Hak de spinazie fijn en doe het in de kom. Meng alles heel goed tot een homogeen deeg en zet dan de kom – afgedekt – minstens twee uur in de koelkast.
-
Verwarm wat olijfolie in een ruime koekenpan. Smoor op laag vuur de ui en de knoflook.
-
Als die glazig zijn, de tomaten, klein gesneden of geknepen erbij doen en tot een saus koken. (Pas op het laatst de basilicum erdoor roeren en wat peper en zout om het op smaak te brengen.)
-
Haal de bak spinaziedeeg uit de koelkast.
-
Breng het kookwater van de spinazie weer aan de kook.
-
Strooi wat bloem op een groot bord of werkblad.
-
Maak met de hand ballen, of wat daar op moet lijken, van het deeg. Niet te groot. Rol die door de bloem en parkeer ze.
-
(Als de ballen te nat zijn, eerst nog wat extra bloem door het deeg mengen.)
-
Als het water kookt, de ballen in het water laten zakken. Niet te veel, er moet ruimte in het kookwater blijven.
-
Als ze gaar zijn, komen ze boven drijven. Schep ze dan eruit en parkeer ze op een schoon bord.
-
Is de saus klaar, basilicum erdoor geroerd? Ja? Dan de saus overbrengen in een ovenschaal.
-
Leg de ballen in de tomatensaus, leg ertussen plakjes mozzarella en strooi over alles het restant van de Parmezaanse geraspte kaas.
-
Zet de schaal in de oven en kijk over een kwartier hoe het eruitziet. De mozzarella moet zijn gesmolten. En er mag door de Parmezaanse kaas een beetje bruine gloed over de schotel zijn getrokken.
-
Zet de schotel op tafel en een ieder schept op naar believen. Met een goed glas wijn is dit genieten!
24 augustus 2023
Eindelijk, dit recept lag er al even. We hebben snijbiet gebruikt (de stelen gaan in de gratin een dezer dagen), en het deeg anderhalf uur koel gezet. Onze koelkast pendelt tussen de 0,5 en 3 graden. Is dus erg cool.
De saus is met eigen tomaten (twee brandywine tomaten, die waren superrijp), eigen ui, eigen knoflook, eigen basilicum.
Eens klaar en geserveerd: dit is een goddelijk gerecht. De doorlooptijd is lang, maar je kunt tussendoor wat anders gaan doen.
