28 september 2010
Van Frank Beekman na het Slow Food Smaakfestijn de door hen beloofde struiken andijvie gekregen. Ik gruw van andijvie. Het komt niet in onze moestuin voor en is ook geen lemma bij de groentesoorten. De oorzaak is een kamp dat ik als jochie van pakweg tien of elf jaar meemaakte. 's Avonds schafte de pot stampot rauwe andijvie. Aardappelpuree van Maggie, zeer grof gesneden gore andijviebrokken erdoor en verder nogal koud. Nu ik dit opschrijf voel ik weer kokhalsneigingen opkomen. Toen Frank het mij aanbood – zij hadden een overschot in hun moestuin – heb ik het hem verteld en vriendelijk bedankt. Of vooruit… toch maar weer eens proberen.
In de kookboeken die ik heb, meest van buitenlandse origine, komen weinig recepten met andijvie voor. Wel veel salades. Google leidde mij naar dit pastagerecht. En het moet gezegd: best wel smakelijk.
Bereiding
Meng de stukken ui met de balsamico, 2 eetl olijfolie, suiker en wat peper en zout. Leg het in een bakblik en zet onder de grill. Het recept zegt: 10 cm onder de hete gril gedurende 15-20 minuten. Maar dat is in ons geval te lang en/of te dicht bij de grill. In uw geval: check regelmatig en schep ook eens om.
Kook de pasta en pas terwijl u deze kookt, wokt u de andijvie met 2 eetl olie in een minuut of vier gaar. Strooi er de nootmuskaat door. Giet de pappardelle af en meng door de andijvie. Schep op de borden en bestrooi met hazelnoten en wat partjes geroosterde ui.
-
1) Zie in de tekst.
2) Andijvie raakt zoek. Zo heb je een wok vol, zo heb je moeite een mooi mengsel met de pastaslierten te maken.
