'Nduja (met apostrof) is een zeer zachte chorizo uit Calabrië, het zuiden van Italie. Hiervan een saus met blokjes aardappel en grote, korte pasta en wat smeltende blokjes provelone. Niet te versmaden.
- 200-300 gr zeer zachte chorizo of 'nduja
- 200-300 ml water
- 4 st middelgrote aardappelen, geschild en in kleine blokjes van 1cm
- 60 gr provolone, in blokjes
- 240 gr pasta (buizen), korte
- 1 st grote ui, gesnipperd
- 2 tenen knoflook, geperst (een kwartier voor het de pan in gaat)
- scheut olijfolie
- harissa
- pesto van zongedroogde tomaten
-
Als je chorizo gebruikt, kies de zachtste worst. Ontvel deze en maal het in de keukenmachine tot een vorm van grof gehakt.
-
Zet een pan water op om de pasta te koken.
-
Neem een stevige pan (kasserol) en verhit daarin een goede scheut olijfolie.
-
Smoor de gesnipperde ui glazig. Doe de 'nduja of gemalen chorizo erbij. Even aanbakken.
-
Doe er een goede scheut water bij en ook de knoflook en de aardappelblokjes. Breng aan de kook.
-
Uiteindelijk moet het een soort dikke saus worden, kruipen als risotto. Dus het is wat spelen met water erbij, deksel erop of eraf.
-
Terwijl de aardappelblokjes garen, kook je de pasta.
-
Als de pasta gaar is, schep het met een schuimspaan over bij de aardappels-in-saus. Het hindert niet als er wat water meekomt. Schep goed door en door.
-
Doe de blokjes provolone erdoor. Als ze beginnen te smelten is het tijd om te serveren. Schep in de borden en eet smakelijk!
-
Om er wat meer pezazz aan te geven hebben we, voordat de pasta erbij komt, een kloeke eetlepel pesto van zongedroogde tomaten erdoor gedaan en een beetje harissa.
We hebben een aantal Italiaanse recepten gevonden die het allemaal wat anders doen. De een gebruikt er nog zongedroogde tomaten bij, de ander strooit er Parmezaan over.
4 december 2020
Hierin is aardappel de groente. Okay en wat ui en knof. Maar in de meeste landen is aardappel een groente, hier te lande hebben we het over aardappels met groente. Enfin. Het is alweer een paar weken geleden dat we bij Henk & Andette aten. En een van de gerechten die ze ons voorschotelden was dit, of beter: wat er op leek. Misschien had Henk echte nduja. En ik had het idee dat hij ook de pasta in de saus kookte, terwijl ik het nu apart heb gekookt.
Het was in elk geval verrassend lekker. En dit was minstens net zo lekker. Echt een gerecht voor Gerhard, beaamden we.
PS Eindelijk kon ik de zak mega-grote pasta open maken. Ooit leek het me leuk, lag in de uitverkoop, een zak met 1 kg hele grote (korte) buizen en een zak met hele grote schelpen. Maar wanneer gebruik je dat? Nu!
