Pastinaak-wortelgratin

De gewichten zijn bruto, d.w.z. voor het schoonmaken.
Verwarm de oven voor op 200^o C. Breng een pan water met wat zout aan de kook en bak ondertussen de prei in een kasserol (grote stevige pan) in de boter lichtjes bruin. Caramelliseren heet dat.
Kook in enkele minuten de wortel- en pastinaakschijven. Niet gaar; een beetje in de richting, zullen we maar zeggen. Afgieten en uit laten lekken. Klop de crème fraîche, het ei, de mosterden en de salie los tot een saus. Voeg er wat peper en zout aan toe.

Meng de wortel, pastinaak en prei door het crèmemengsel. Breng over in een ovenschaal. Strijk glad, druk wat aan. Bestrooi het geheel met een mengsel van paneermeel en Parmezaanse kaas.
Zet een minuut of twintig in de oven. Tot de bovenkant leuk bruin is.

31 januari 2011
Zo gaat dat. Enkele dagen geleden in de boskist wat groenteopgravingen gedaan en ergens herinnerde ik mij nog dat ik dit recept op de harde schijf van mijn PC had geparkeerd. Ik had een flinke hoeveelheid pastinaken en wortel uit de kist genomen en in een vuilniszak de koelkast gelegd. Deze dagen is Jolien weer wat vaker hier. En ze had gevraagd: "Mag ik een wortel?" (Dus ze had in de vuilniszak gekeken.)
"Ja hoor," had ik gezegd. En dat moet je bij Jolien nooit doen. Altijd strikte beperkingen opleggen. Vergeten. Nu waren er nog wel wortels, maar beduidend minder dan ik dacht.

Ik zet een fraai gebruinde schotel op tafel. En we eten ervan. "Smooth and scrumptious, this recipe will make a fine winter dish," lees ik voor van het origineel dat ik geprint had (en dat ik wel ietsje heb aangepast). Ik vind het lekker, maar mrs. M zegt: "Nou, niet om over naar huis te schrijven."
Ach, ze is gewoon verwend. Tien jaar geleden had ze nog 'je overtreft jezelf' gezegd. 
Oké, toegegeven, Britten kunnen niet koken. Enkele uitzonderingen daargelaten en die komen dan ook meteen op televisie. Maar ik zal dit heus nog wel een keer maken. Volgend jaar.