Smakelijke walnotentaart met rabarber, een lik jam en een laagje lemon curd. Mjom, mjom. Met een bolletje vanille-ijs nog lekkerder.
- 10 stelen rabarber
- een jam
- 125 gr walnoten, grof gehakt
- 1 eetl bruine basterdsuiker
- lemon curd
- 250 gr bloem
- snuf zout
- 100 gr suiker
- 200 gr boter
- 1 st ei
-
Neem een kom, meng bloem en suiker en snipper de boter erdoor. (Kleine brokjes erin laten vallen en evt. met twee messen nog fijner snijden.) Kneed met het ei tot een deeg en leg dit een tijdje (uurtje) in de koelkast.
-
Verwarm de oven voor op 180o C.
-
Ontdoe de rabarberstelen van blad en evt aanzet. Was en snijd ze in stukken van pakweg 1 à 2 cm.
-
Kook ze met aanhangend water een uurtje (zie opmerking 1). Breng de rabarbermoes op smaak met een jam (zie opmerking 2). Vuur uit.
-
Neem een middelgrote springvorm. Rol het deeg uit en bekleed de vorm. Leg er een vel bakpapier op en strooi er bakbonen in. (Dat zijn kleikorrels die als nepvulling dienen.) Bak de taart een minuut of twintig blind voor. (En blind bakken betekent dus: zonder vulling, wel de bonen.)
-
Haal de taart uit de oven. Neem met het bakpapier de bakbonen eruit – let op: heet! Bestrijk de bodem met de lemon curd. Niet te dun en niet overdreven dik.
-
Giet de rabarbermoes in de taart, dus over de lemon curd. Bestrooi met de gehakte walnoten en wat bruine basterdsuiker.
-
Verhoog de oventemperatuur tot 200o C en zet nog even terug in de oven tot de suiker is gesmolten. (Zie opmerking 3.)
1) Aanhangend water is al te veel. Het wordt o.i. veel te nat. En een uur koken van wat stukjes rabarber is o.i. veel te lang. Wij willen heus nog wel wat stukjes erin hebben.
2) We hebben onze huisgemaakte kruisbessenjam gebruikt.
3) De rabarber is vrij nat. En de taart is na het blind bakken nogal bleekjes. Wij hebben ‘even’ opgerekt tot zeker een kwartier. Wel af en toe kijken.
4) En de beste lemon curd is van frutti confetti. Of beter (2024): was. Want dat maakt Cokkie van Leeuwen niet meer.
25 april 2010
Mrs. M had al weken geleden dat Jan en Wilna zouden komen eten. Een paar dagen geleden had ik voor de zekerheid nog gebeld. Niet vergeten? Nee. En daar waren ze. We praatten, we aten en dit was het dessert. Geserveerd met een bolletje vanille-ijs. Al met al erg lekker.
