Risotto met vis, zeewier en prei

30 maart 2012

Sinds de Biovak dit jaar heb ik drie bakjes zeewier onderin, op de koudste plek van de koelkast. Ik heb ze gekregen. Op voorwaarde dat ik er iets mee zou koken en erover zou schrijven. Dat beloofde ik.
"Hoe lang blijft het goed?" vroeg ik.
"Maanden," zei de man "het is afgesloten en gezouten. Daar kan niets aan kapot."
Tja. Vanaf die dag, 19 januari 2012 tot vandaag, 30 maart – dus zeventig dagen achtereen – heb ik ze vrijwel elke dag zien liggen, die drie bakjes met verschillende wieren. Geen inspiratie. Paniek. Valse beloften. Hoe had ik het kunnen doen. Ik ben een man van de moestuin. Een groentenfundamentalist. Van de aarde. Niet uit de zee. Onvoldoende kennis van de materie zullen we maar zeggen.
Tot vandaag.
Ik had nog wat preien liggen en dacht aan een risotto. Maar alleen prei is saai. Een blik in Smaakvrienden en ik zag wakamé als vriend. Enfin, de rest laat zich raden.
Oh! En mrs. M vond het reuze lekker. (Het is wel echt de smaak van de zee.)

Bereiding

De wakamé uit de verpakking halen en in water een kwartier of zo ontzouten. Wij hebben twee keer water gewisseld.
Ontdoe de wakamé van de bladnerf (het is er makkelijk uit te trekken) en snijd het klein. (Oprollen en om de paar cm doorsnijden.)

Verhit de bouillon.
Neem een stevige pan, een kasserol. Doe er een scheut olie in en fruit de gesnipperde sjalot. Als ze behoorlijk glazig zijn de rijst erbij doen en flink heet maken terwijl u de boel omschept. De rijst moet door de olie bedekt worden. Blus met het glas wijn en draai het vuur laag. Doe er meteen een fikse scheut bouillon bij en roer door.

Risotto maken is scheuten bouillon erbij doen en roeren. Uiteindelijk geldt: risotto moet kruipen.